ਅਨੁਵਾਦ:ਦੂਸਰੀ ਭਾਸ਼ਾ

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਦੂਸਰੀ ਭਾਸ਼ਾ
ਖ਼ਲੀਲ ਜਿਬਰਾਨ, ਅਨੁਵਾਦਕ ਚਰਨ ਗਿੱਲ

ਮੈਨੂੰ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਅਜੇ ਤਿੰਨ ਹੀ ਦਿਨ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਮੈਂ ਰੇਸ਼ਮੀ ਝੂਲੇ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਆਪਣੇ ਆਸਪਾਸ ਦੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਬੜੇ ਅਚਰਜ ਨਾਲ਼ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਆਯਾ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ, "ਕਿਵੇਂ ਹੈ ਮੇਰਾ ਬੱਚਾ?"

ਆਯਾ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਖ਼ੂਬ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਤੱਕ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਦੁੱਧ ਪਿਆਲ਼ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਇੰਨਾ ਖੁਸ਼-ਦਿਲ ਬੱਚਾ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ।"

ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਚੀਖ ਕੇ ਕਿਹਾ, "ਮਾਂ ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਰਹੀ। ਮੇਰਾ ਬਿਸਤਰ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਹੈ ਅਤੇ, ਜੋ ਦੁੱਧ ਇਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਲਾਇਆ ਹੈ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕੌੜਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਭਿਅੰਕਰ ਦੁਰਗੰਧ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹਾਂ।"

ਪਰ ਨਾ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਆਈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਆਯਾ ਨੂੰ; ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜਿਸ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਉਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ ਜਿਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਆਇਆ ਸੀ।

ਅਤੇ ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇੱਕੀ ਦਿਨ ਦਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਨਾਮਕਰਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਪਾਦਰੀ ਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਬੇਟੇ ਦਾ ਤਾਂ ਜਨਮ ਹੀ ਇੱਕ ਈਸਾਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਹੈ।"

ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ। ਮੈਂ ਉਸ ਪਾਦਰੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਫਿਰ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਈਸਾਈ ਦੇ ਰੁਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।"

ਪਰ ਪਾਦਰੀ ਵੀ ਮੇਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਿਆ।

ਫਿਰ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਜੋਤਸ਼ੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, "ਤੁਹਾਡਾ ਪੁੱਤ ਇੱਕ ਰਾਜਨੇਤਾ ਬਣੇਗਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਰਹਿਨੁਮਾਈ ਕਰੇਗਾ।"

ਪਰ ਮੈਂ ਚੀਖ ਉੱਠਿਆ, "ਇਹ ਭਵਿੱਖਵਾਣੀ ਗ਼ਲਤ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬਣਾਂਗਾ। ਹੋਰ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ, ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਸੰਗੀਤਕਾਰ।"

ਪਰ ਆਹ ਮੇਰੀ ਉਮਰ!...ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ।

ਤੇਤੀ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਮੇਰੀ ਆਯਾ ਅਤੇ ਉਹ ਪਾਦਰੀ ਸਭ ਦਾ ਮਰਨਾ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ, (ਰੱਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇਵੇ), ਪਰ ਉਹ ਜੋਤਸ਼ੀ ਅਜੇ ਜਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੱਲ ਮੈਨੂ ਉਹ ਜੋਤਸ਼ੀ ਮੰਦਿਰ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਮਿਲ਼ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਾਂ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਹਾਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬਣੋਗੇ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਹ ਭਵਿੱਖਵਾਣੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਬਾਰੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।"

ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰ ਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਹੁਣ ਤੱਕ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪ ਵੀ ਉਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ।