(੧੨੬)
ਸਲੋਚਨਾ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਆਖਿਆ, 'ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਹੀ ਆ ਗਈ ਹਾਂ ਤਾਂ ਬਹਿਣਾ ਤਾਂ ਪਵੇਗਾ ਹੀ। ਹਾਂ ਬੱਚਾ ਕੀ ਤੂੰ ਹਾਲੇ ਤਕ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ?'
ਗੁਣੇਇੰਦ੍ਰ ਹੱਸ ਪਿਆ। 'ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, ਅਜੇ ਥੋੜਾ ਵੇਲਾ ਏ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਦਾ?'
ਸਲੋਚਨਾ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਹੁਣ ਹੋ ਜਾਇਗਾ। ਘਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨਹੀਂ?
'ਨਹੀਂ।'
ਰੋਟੀ ਕੌਣ ਪਕਾਉਂਦਾ ਹੈ?
ਲਾਂਗਰੀ ਰਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਸਲੋਚਨਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਲਾਂਗਰੀ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਮੈਂ ਹੀ ਪਕਾਇਆ ਕਰਾਂਗੀ। ਪਰ ਖੈਰ ਇਹ ਕੁਝ ਸਭ ਹੁੰਦਾ ਈ ਰਹੇਗਾ, ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਹੋਰ ਚਾਰ ਗੱਲਾਂ ਆਖ ਵੇਖ ਲਵਾਂ ਹੋਮ ਦੇ ਬਾਬੂ ਜੀ ਦਾ ਜਦੋਂ ਓਥੋਂ ਕੰਮ ਹਟ ਗਿਆ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਦੇਸ ਚਲੇ ਗਏ ਕੋਲ ਚਾਰ ਪੈਸੇ ਵੀ ਸਨ ਤੇ ਕੁਝ ਜ਼ਮੀਨ ਜਾਇਦਾਦ ਭੀ ਸੀ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰ ਚੰਗੀ ਹੁੰਦੀ ਗਈ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਪਦਿੱਕ ਹੋ ਗਿਆ ਦਵਾਈਆਂ ਤੇ ਪਹਾੜਾਂ ਦੀਆਂ ਸੈਰਾਂ ਕਰੌਣ ਦੇ ਮੂੰਹ ਜੋ ਕੁਝ ਕੋਲ ਸੀ ਸਭ ਮੁਕਾ ਬੈਠੀ ਤੇ ਅਖੀਰ ਨੂੰ ਉਹ ਵੀ ਮਰ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਜਰਿਆਂ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਆਸਰਾ ਤਕ ਕੇ ਆ ਗਈ ਹਾਂ। ਢਿੱਡ ਭਰਨ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦੇਣੀ ਪਏਗੀ ਬੱਚਾ, ਬੱਸ ਇਹੋ ਹੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਹੈ।
ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਟੱਪ ਟੱਪ ਅਥਰੂ ਡਿੱਗਣ
