"ਨਹੀਂ ਚੌਧਰੀ ਜੀ, ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਸਰ ਨਾ ਦਿਓ......ਮੈਂ ਇਹ ਪਾਪ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ।'
ਮਿਹਰੂ ਨੇ ਚੌਧਰੀ ਦੀ ਗਲ ਵਿਚ ਹੀ ਟੁੱਕ ਦਿਤੀ ।
ਇਹ ਪਾਪ ਆ ?' ਚੌਧਰੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਕਢਦਿਆਂ ਪੁਛਿਆ ।
ਹਾਂ, ਚੌਧਰੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ ।' ਇਸ ਵਾਰ ਮਿਹਰੂ ਤੈਸ਼ ਵਿਚ 'ਜੀ' ਕਹਿਣਾ ਵੀ ਭੁਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਭਰਿਆ ਪੀਤਾ ਉਠ ਬੈਠਾ ।
‘ਤਾਂ, ਇਹ ਪਾਪ ਹੋ ਕੇ ਰਹੂ ਫਿਰ ...... ਚੌਧਰੀ ਨੇ ਗੁਸੇ ਨਾਲ ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਆਖਿਆ।
ਮਿਹਰੂ ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬਲੇ, ਗੁਸੇ ਵਿਚ ਕੰਬਦਾ ਬੂਹਿਓਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ।
ਗੁਲਾਮ ਨੇ ਰੇਸ਼ਮੀ ਚਾਦਰ ਮੋਢੇ ਉਤੇ ਸੁਟੀ । ਉਠਣ ਲਗੇ ਨਾਲ ਹੱਕਾ ਅੜ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਟੋਪੀ ਸਮੇਤ ਅੰਗਿਆਰੀਆਂ ਖਿਲਰ ਗਈਆਂ ।
|
'ਸੂਰਾ ਬੰਦੇ ਦਾ ਬਣ ਜਾ, ਚੌਧਰੀ ਦੀ ਮੁੱਛ ਦਾ ਸਵਾਲ ਈ.... ਗੁਲਾਮ ਨੇ ਤੁਰੇ ਜਾਂਦੇ ਮਿਹਰੂ ਨੂੰ ਅਵਾਜ਼ ਦੇਂਦਿਆਂ ਆਖਿਆ ।
‘ਤੂੰ ਸੂਰ ਦਾ ਸੂਰ ਏ, ਫਿਰ ਪੁਛੇ ਤਾਂ......ਤੇਰੀ ਮੁੱਛ ਕੋਈ ਸੁਨੇ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਮੇਰੀ ਵੀ ਮੁੱਛ ਆ......' ਪਿਛੇ ਨੂੰ ਮੁੜਦਿਆਂ ਮਿਹਰੂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ ।
'ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੁੱਛ ਪੁਟ ਕੇ......', ਬਾਹਰ ਰਣ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੇ ਵੇਖ ਕੇ ਚੌਧਰੀ ਹੋਰ ਕਿਲਕਿਆ ।
‘ਜੋ ਤੈਥੋਂ ਹੁੰਦਾ ਈ ਕਰ ਲਈਂ......', ਮਿਹਰੂ ਗੁਸੇ ਨਾਲ ਕੰਬ ਉਠਿਆ ।
'ਫੜੀ ਰਣ ਸਿਆਂ ਇਹਨੂੰ ਜ਼ਰਾ......|' ਚੌਧਰੀ ਨੇ ਰਣ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਛਿਛਕਾਰਦਿਆਂ ਆਖਿਆ ।
੩੩
