ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ
ਵਾਹ ਸਰਕਾਰ! ਦਸਮੇਸ਼ ਬਾਜਾਂ ਵਾਲਿਆ ਵੇ,
ਵਾਹ ਤੇਰੀ ਸ਼ਾਨ! ਵਾਹ ਉੱਚਾ ਦਰਬਾਰ ਤੇਰਾ।
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਖਦੇ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਸਾਰੇ,
ਹਰ ਇਕ ਜੀਵ ਕਰ ਰਿਹਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਤੇਰਾ।
ਕੋਈ ਆਖੇ 'ਗੁਰੂ ਸਾਡਾ' ਕੋਈ ਆਖੇ ਸਾਡਾ ਪੀਰ,
ਹਰ ਇਕ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹੈਗਾ ਸਤਿਕਾਰ ਤੇਰਾ।
ਭੁੱਲ ਗਈ ‘ਭੀਖਮ' ਨੂੰ ਕਾਬੇ ਦੀ ਨਿਮਾਜ਼ ਓਦੋਂ,
ਪਟਣੇ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਅਵਤਾਰ ਤੇਰਾ।
ਸੁਣ ਤੇਰਾ ਆਗਮਨ ਸੀ ਟੁਰ ਪਿਆ ਉਸੇ ਵੇਲੇ,
ਮੱਲਿਆ ਸੀ ਪਟਨੇ ਦੇ ਵਿਚ ਜਾ ਦਵਾਰ ਤੇਰਾ।
ਹਿੰਦੂਆਂ ਦਾ ਗੁਰੂ ਹੈਂ ਜਾਂ ਮੋਮਨਾਂ ਦਾ ਪੀਰ ਹੈਂ ਤੂੰ,
ਇਹੋ ਇਮਤਿਹਾਨ ਚਿਤ ਆਯਾ ਸੀ ਉਹ ਧਾਰ ਤੇਰਾ।
ਖੁਲ੍ਹ ਗਏ ਕਪਾਟ ਉਹਦੇ ਭਰਮ ਤੇ ਭੇਦ ਵਾਲੇ,
ਵੇਖਿਆ ਜਾਂ ਉਸ ਆ ਕੇ ਕੌਤਕ ਅਪਾਰ ਤੇਰਾ।
ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਰਖੇ ਸੀ ਤੂੰ ਦੋਹਾਂ ਉਹਦੇ ਕੂਜਿਆਂ ਤੇ,
ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਡਿੱਠਾ ਉਸ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ।
ਹਿੰਦੂ ਪਏ ਆਖਦੇ ਨੇ ਧਰਮ ਬਚਾਇਆ ਸਾਡਾ,
ਅਜ ਉਪਕਾਰ ਅਸਾਂ ਦਿਤਾ ਹੈ ਵਿਸਾਰ ਤੇਰਾ।
ਨਿਵੇਂ ਹੋਏ ਸਿਰ ਸਾਡੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉਤੇ ਪਿਆ ਹੋਇਆ,
ਤੇਰਿਆਂ ਅਹਿਸਾਨਾਂ ਵਾਲੇ ਕਰਜ਼ੇ ਦਾ ਭਾਰ ਤੇਰਾ।
ਧਰਮ ਦੀ ਰਾਖੀ ਹਿਤ ਯੁਧ ਚਮਕੌਰ ਵਿਚ,
