ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਪਾਣੀ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਪਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤਾਈਂ,
ਬੂਟੇ ਕਦੀ ਉਹ ਅਕਲ ਦੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਹੀਂ।
ਇਸੇ ਕੀਮਤੀ ਬਾਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ,
ਕਿਉਂ ਨਾ ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਭਰ ਭੰਡਾਰ ਲਈਏ।
ਕੰਮ ਆਂਵਦੇ ਰਹਿਣ ਜੋ ਉਮਰ ਸਾਰੀ,
ਸੋਭਾ ਸਦਾ ਹੀ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ ਲਈਏ।
ਮੁਰਦਾ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਅੰਦਰ,
ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨ ਹੁੰਦੇ।
ਇਹੋ ਬੱਚੇ ਹੀ ਕੌਮਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਹੁੰਦੇ,
ਇਹੋ ਬੱਚੇ ਹੀ ਕੌਮਾਂ ਦਾ ਮਾਨ ਹੁੰਦੇ।
ਇਹੋ ਬੱਚੇ ਹੀ ਵਿਦਿਆ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ,
ਟੈਗੋਰ’ ਵਰਗੇ ਨੇ ਵਿਦਵਾਨ ਹੁੰਦੇ।
ਕੰਮ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਤੇ,
ਲੋਕੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ।
ਆਪਣੇ ਆਦਰਸ਼ ਉਚੇ ਹਮੇਸ਼ ਰੱਖ ਕੇ,
ਕਰ ਆਪਣਾ ਆਪ ਤਿਆਰ ਲਈਏ।
ਕੁੰਜੀ ਫ਼ਤਹਿ ਦੀ ਸਾਡੇ ਹੀ ਹੱਥ ਹੈ ਫਿਰ,
ਤਾਲਾ ਖੋਲ੍ਹ ਲਈਏ ਭਾਵੇਂ ਮਾਰ ਲਈਏ।
ਪਹਿਲਾ ਕੰਮ ਕਿ ਵਿਦਿਆ ਪੜ੍ਹ ਸਾਰੇ,
ਅਸੀਂ ਏਸ ਦਾ ਕਰ ਪਰਚਾਰ ਲਈਏ।
੬੦
