ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਡਰਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਉਚਿਆਂ ਕੋਠਿਆਂ ਤੋਂ,
ਸੂਰਜ ਦੇਵਤਾ ਵੀ ਕਦਮ ਪਾਂਵਦਾ ਨਹੀਂ।
ਨਵੀਂ ਭੈੜੀ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰੀਆਂ ਤੋਂ,
ਨਿਰਛੱਲ ਪੇਂਡੂ ਬੇ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਚੰਗੇ।
ਇਨਾਂ ਫ਼ੈਸ਼ਨੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਅਮੀਰੀਆਂ ਤੋਂ,
ਦੁਧ ਪੀਵਣੇ ਪੇਂਡੂ ਗਰੀਬ ਚੰਗੇ।
ਮਤਲਬ ਕਢ ਕੇ ਯਾਰੀਆਂ ਤੋੜ ਜਾਵਣ,
ਸ਼ਹਿਰੀ ਯਾਰਾਂ ਤੋਂ ਪੇਂਡੂ ਰਕੀਬ ਚੰਗੇ।
ਜਿਨੂੰ ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਵਸਣਾ ਰਬ ਦਿਤਾ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਖਸਾਂ ਉਹਦੇ ਨਸੀਬ ਚੰਗੇ।
ਬਣੇ ਚਾਟੜੇ ਸ਼ਹਿਰੀਏ ਫ਼ੈਸ਼ਨਾਂ ਦੇ,
ਕੈਦੀ ਹੋਏ ਬਦੇਸ਼ੀ ਤਾਲੀਮ ਦੇ ਨੇ।
ਸ਼ੌਕੀ ਨਸ਼ਿਆਂ, ਐਸ਼ਾਂ ਤਮਾਸ਼ਿਆਂ ਦੇ,
ਮਿਤਰ ਭੰਗ ਦੇ ਰਸੀਏ ਹਫ਼ੀਮ ਦੇ ਨੇ।
ਕਰੀਏ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ਖ਼ਿਆਲ ਜੇ ਕਰ,
ਨਜ਼ਰ ਆਂਵਦੀ ਸਾਨੂੰ ਬੁਰਾਈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।
ਰੁਝੇ ਕੰਮਾਂ 'ਚ ਅਮਨ ਅਮਾਨ ਸਾਰੇ,
ਬਾਜੇ, ਮਸਜਦ ਦਾ ਝਗੜਾ ਲੜਾਈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।
ਨਾ ਹੀ ਸ਼ੁੱਧੀ, ਤਬਲੀਗ ਦਾ ਪਵੇ ਟੰਟਾ,
ਗਲ ਗਲ ਤੇ ਤੇਗ ਚਲਾਈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।
ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਉਠਦੀਆਂ ਨੇ,
ਵਿਚ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਬੇ-ਹਯਾਈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।
੭੧
