ਪੰਨਾ:ਆਕਾਸ਼ ਉਡਾਰੀ.pdf/69

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ


ਢਿਲੀ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਨੇ,
ਨੇੜੇ ਏਸ ਦੇ ਮੂਲ ਨਾ ਜਾਂਵਦੇ ਨੇ।

ਇਹੋ ਗੱਲ ਕਿ ਆਖਦੇ ਲੋਕ ਸਾਰੇ,
ਕਿਥੋਂ ਜੰਮ ਪਏ ਨੇ ਆਕੜ ਖ਼ਾਨ ਅਫ਼ਸਰ।
ਮਿਠੀ ਮਿਠੀ ਪੰਜਾਬੀ ਜੋ ਬੋਲਦਾ ਏ,
ਆਖਣ ‘ਆ ਗਿਆ ਜੇ ਮਿਹਰਬਾਨ ਅਫ਼ਸਰ।

ਕੋਈ ਕਦਰ ਫੁਲਵਾੜੀ ਦੀ ਸੈਰ ਦੀ ਨਹੀਂ,
ਕੋਈ ਕਦਰ ਨਾ ਫੁਲਾਂ ਗੁਲਾਬੀਆਂ ਦੀ।
ਨਾ ਹੀ ਭੈਣਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ ਦਰਦ ਕੋਈ,
ਗੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਭਾਂਵਦੀ ਭਾਬੀਆਂ ਦੀ।
ਮਾਤ ਬੋਲੀ ਦੀ ਜਾਣੀ ਨਾ ਕਦਰ ਅਸਾਂ,
ਕੁੰਜੀ ਹੈ ਜੋ ਕੁਲ ਕਾਮਯਾਬੀਆਂ ਦੀ।
ਲੈਣੀ ਸਾਰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਭੁਲ ਗਏ ਨੇ,
ਮਾਰੀ ਗਈ ਏ ਮਤ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ।

ਐ ਹਿੰਦੂਓ, ਸਿਖੋ ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਣੋ,
ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਵੋ।
ਸਾਂਝੀ ਤਿੰਨਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਮਿਲਾਣ ਵਾਲੀ,
ਅਪਣੀ ਮਾਤਾ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦੇਵੋ।
ਕਿਡੇ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਪੰਜਾਬੀਓ ਵੇ,
ਛੱਡ ਹੀਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕੱਚ ਤੋਲ ਰਹੇ ਹੋ।

੭੫