ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸੋਹਣੀ ਧਰਤ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹੋ ਵਾਸੀ,
ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ।
ਜੇਹੜੀ ਮਾਂ ਦੀ ਗੋਦ 'ਚ ਖੇਡਦੇ ਰਹੇ,
ਅੱਜ ਓਸ ਨੂੰ ਕਰ ਮਖੌਲ ਰਹੇ ਹੋ।
ਬਾਹਰੋਂ ਆਈ ਪਰਾਈ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦੇ ਕੇ,
ਅਪਣੀ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਮਿਟੀ ’ਚ ਰੋਲ ਰਹੇ ਹੋ।
ਗ਼ੈਰਤ ਵਾਲਿਓ ਡੁਬ ਕੇ ਮਰ ਜਾਓ,
ਕਿਉਂ ਜੀਵਨ ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਦਾ ਜੀਵੰਦੇ ਹੋ?
ਜੇ ਨਹੀਂ ਮਾਤਾ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਸਾਰ ਲੈਂਦ,
ਕਿਉਂ ਪਾਣੀ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਪੀਵੰਦੇ ਹੋ?
ਬੋਲੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜੱਗ ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦੀ,
ਮੌਜ ਤਖ਼ਤ ਤੇ ਤਾਜ ਦੀ ਮਾਣਦੀ ਏ।
ਸਾਰੇ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਅਤੇ ਕਚਹਿਰੀਆਂ ਵਿਚ,
ਕਰਨੇ ਹੁਕਮ ਹਕੂਮਤਾਂ ਜਾਣਦੀ ਏ।
ਵਿਚ ਕਾਲਜਾਂ ਪੂਜਾ ਕਰਾਏ ਕੋਈ,
ਕੋਈ ਬਣੀ ਸਰਦਾਰ ਇਮਤਿਹਾਨ ਦੀ ਏ।
ਸਾਡੀ ਮਾਤਾ ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ ਅਜੇ ਤੀਕਣ,
ਜਿਹੜੀ ਗਲੀਆਂ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣਦੀ ਏ।
ਕੋਈ ਏਸ ਦਾ ਆਦਰ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ,
ਇਹਦੀ ਥਾਂ ਥਾਂ ਹੁੰਦੀ ਨਿਰਾਦਰੀ ਏ।
ਹਾਏ! ਕਿਸੇ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਨਾ,
ਮੇਰੀ ਮਿਠੜੀ ਬੋਲੀ ਇਹ ਮਾਦਰੀ ਏ।
੭੬
