ਪੰਨਾ:ਆਕਾਸ਼ ਉਡਾਰੀ.pdf/87

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਨੌਕਰੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਕਰੇਂ ਤੂੰ ਗੁਮਾਨ ਏਡਾ,
ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਸਹੁਰੀ ਕੋਈ ਕਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕਾਰ ਨੇ?

ਖੋਤੀ ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੀ, ਨਾ ਇਜ਼ਤ ਨਾ ਪੱਤ ਕੋਈ,
'ਠਾਰਾਂ ਵੇਰੀ ਦਿਨ ਵਿਚ ਖਾਂਦੇ ਝਿੜਕਾਰ ਨੇ।
ਕੀਲੇ ਹੋਏ ਸਪ ਵਾਂਗ ਵਿਸਾਂ ਪਏ ਘੋਲਦੇ ਨੇ,
ਬੋਲਦੇ ਨੇ ਅਗੋਂ ਬੋਲ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਸਹਾਰਨੇ।
ਗ਼ੈਰਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਹਿ ਕੇ ਜੀਣਾ ਵੀ ਹੈ ਜੀਣ ਕੋਈ?
ਮੁਰਦਾ ਜ਼ਮੀਰ ਜੋ ਨੇ ਜੀਂਦੇ ਮੁਰਦਾਰ ਨੇ।
ਭਵੀਂ ਹੋਈ ਅੱਖ ਜ਼ਰਾ ਖਸਮਾਂ ਦੀ ਡਿੱਠੀ ਜਦ,
ਜਾਨ ਨੂੰ ਚਮੁਟ ਗਏ ਫ਼ਿਕਰ ਹਜ਼ਾਰ ਨੇ।

ਹਾਏ ਮਤਾਂ ਕਢ ਦੇਣ, ਹਾਏ ਮਤਾਂ ਕਢ ਦੇਣ,
ਅਗੇ ਕਈ ਵੀਰ ਪਏ ਫਿਰਦੇ ਬੇਕਾਰ ਨੇ।
ਰੋਟੀ ਵੀ ਬੇਗਾਨੇ ਹਬ, ਪਾਣੀ ਵੀ ਬੇਗਾਨੇ ਹਥ,
ਜਾਨ ਤੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਨਾ ਰਤੀ ਅਖ਼ਤਿਆਰ ਨੇ।
ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਵਿਚ ਵੀ ਉਹ ਥਰ ਥਰ ਕੰਬਦੇ ਨੇ,
ਪੌਲਿਆਂ ਦੀ ਪੰਡ ਸਦਾ ਸਿਰਾਂ ਤੇ ਸਵਾਰ ਨੇ।
ਬੜਾ ਭੈੜਾ ਹਾਲ ਯਾਰੋ ਨੌਕਰੀ ਦਾ ਹੋਂਵਦਾ ਏ,
ਨੌਕਰੀ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਵਗੀ ਰਬ ਵਲੋਂ ਮਾਰ ਨੇ।

ਝੋਲੀ ਅਡ ਦਰ ਦਰ ਹੌਲੇ ਕਿਉਂ ਹੋਂਵਦੇ ਹੋ,
ਹਥ ਪੈਰ ਦਿਤੇ ਕਾਹਦੇ ਲਈ ਕਰਤਾਰ ਨੇ।
ਪੜ੍ਹੋ ਲਿਖੋ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਕਲ ਵਧਾਓ ਖੂਬ,
ਨੌਕਰੀ ਨ ਕਰੋ ਮੂਲ, ਚੜ੍ਹਨਾ ਜੇ ਪਾਰ ਨੇ।

੯੩.