ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
‘ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਢਿੱਡ ’ਚ ਛੁਰਾ,
'ਸਭਿਅਤਾ' ਦੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਡਾਂਗ ।
'ਸੱਚ' ਦਿਸਦਾ ਨਹੀਂ,
ਹੈ ਚਾਰ ਤਰਫ਼ ਸ੍ਵਾਂਗ ਹੀ ਸ੍ਵਾਂਗ ।
ਮਥੇ ਮਹਿਰਾਬ ਹੈ,
ਹਬ ਗੁਟਕਾ ਹੈ, ਗਲ ਮਾਲਾ ਹੈ ।
ਸ਼ਕਲ ਬੀਬੀ ਹੈ,
ਅਮਲ ਤਕ ਤੇ ਸ਼ਾਹ-ਕਾਲਾ ਹੈ ।
੫.
ਉੱਜੜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕਿਤੇ,
ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਅੰਬਾਰ ਕਿਤੇ,
ਜ਼ਖ਼ਮੀਂ ਲੁਛਦੇ ਨੇ ਕਿਤੇ,
ਤੜਫ਼ਦੇ ਬੀਮਾਰ ਕਿਤੇ ।
ਸ਼ੋਹਲੇ ਉਠਦੇ ਨੇ ਕਿਤੋਂ,
ਵਸਦੇ ਨੇ ਅੰਗਿਆਰ ਕਿਤੇ ।
ਛੱਤ ਡਿਗਦੀ ਏ ਕਿਤੇ,
ਫਟਦੀ ਏ ਦੀਵਾਰ ਕਿਤੇ ।
੧੮.
