ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਉਡ ਗਿਆ ਰੋਹਬ ਤੇਰਾ,
ਰਹਿ ਗਿਆ ਬਸ ਨਾਮ ਹੀ ਨਾਮ।
ਸ਼ੇਰ ਲਿਸਿਆਂ ਤੇ ਹੈਂ,ਪਰ
ਡਾਢਿਆਂ ਲਈ 'ਗੰਗਾ-ਰਾਮ'।
੧੪.
ਅਸੀ ਹਸੀਏ ਵੀ ਤਾਂ,
ਦਸਨਾਂ ਏ ਸਾਨੂੰ ਕੁੰਭੀ ਨਰਕ।
ਘੂਰ ਕੇ ਕਹਿਨੈਂ "ਸਹੋ ਹਸ ਕੇ,
ਹਰਿਕ ਟੀਸ ਤੇ ਕਰਕ।"
ਆਹ ਜੇ ਭਰੀਏ ਤਾਂ ਕਹੇਂ,
"ਆਉਂਦਾ ਏ ਭਾਣੇ ਵਿਚ ਫਰਕ।"
ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਕੀਤੈ ਇਨ੍ਹਾਂ,
ਭਗਤੀਆਂ ਨੇ ਬੇੜਾ ਗਰਕ।
ਪਾਪ ਵਡਾ ਹੈ,
ਤੇਰੀ ਜ਼ਾਤ ਦਾ ਆਸ਼ਕ ਹੋਣਾ।
ਬੁਧੂ ਹੋਣਾ ਹੈ,
ਤੇਰੇ ਭਗਤ, ਉਪਾਸ਼ਕ ਹੋਣਾ।
੨੫
