ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਜਕੜੇ ਪੈਰ, ਖੰਭਾਂ ਵਿਚ ਡੋਰੇ।
ਅੱਖੀਂ ਅੱਥਰੂ, ਦਿਲ ਵਿਚ ਝੋਰੇ।
ਮੈਂ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਕੜਿਆ ਹੋਇਆ,
ਕੀਕ੍ਹੂੰ ਕਰਾਂ ਕਲੋਲ?
ਸ਼ਿਕਾਰੀ!
ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਿੰਜਰਾ ਖੋਹਲ।
ਦੁਨੀਆ ਵਟ ਗਈ, ਤੂੰ ਵੀ ਵਟ ਜਾ।
ਏਸ-ਨਿਖੱਸਮੀ ਅੜੀਉਂ ਹਟ ਜਾ।
ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਵੈਰ ਨਾ ਕੋਈ,
ਨਾ ਕੋਈ ਸਾਡਾ ਘੋਲ।
ਸ਼ਿਕਾਰੀ!
ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਿੰਜਰਾ ਖੋਹਲ।
ਊਧਮ ਜਿਹੜਾ ਮਚਣ ਲਗਾ ਹੈ।
ਕੌਣ ਇਦ੍ਹੇ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਗਾ ਹੈ?
ਝੁਗੀ ਤੇਰੀ, ਪਿੰਜਰਾ ਮੇਰਾ,
ਦੋਵੇਂ ਜਾਸਣ ਡੋਲ,
ਸ਼ਿਕਾਰੀ!
ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਿੰਜਰਾ ਖੋਹਲ।
੫੦
