________________
( ੧੦੯ ) ਕੋਈ ਮਰਨ ਦਾ ਡਰ ਤੇ ਨਹੀਂ ਧੀਏ ਅਜ ਵੀ ਚਲਣਾਂ ਹੋਰ ਵਰੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਭੀ ਚਲਨਾ ਅਕਸਰ ਮਰਨਾ ਹੀ ਹੈ ਨਾਂ ਸੋ ਫੇਰ ਮਰਨ ਦਾ ਕੀਹ ਡਰ ਹੈ ਜਦ ਭਗਵਾਨ ਬੁਲਾਵੇ ਤਦ ਹੀ ਸਹੀ ਮੈਨੂੰ ਜੋ ਚਿੰਤਾ ਹੈਸੀ ਸੋ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਹੁਣ ਦਸ ਛਡੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਚੀਜ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਤੁਸੀ ਹੁਣ ਅਪਨੀ ਤਸੱਲੀ ਕਿਸੇ ਸਿਆਣੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਕੇ ਤੇ ਕਰ ਲੋ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਹਨ ਘੜੀ ਘੜੀ ਹਿਨਾਂ ਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਜੇ ॥ (ਸੋਨੀ) ਲੱਖ ਲੱਖੀ ਵੇ ਲੱਖੀ (ਏਹ ਗਲੀ ਵਿਚ ਇਕ ਗਰੀਬਣੀ ਦਾ ਪੁਤਰ ਸੀ) ਬੁਲਾਕੇ ਕੇਹੋ ਸ, ਬੀਬਾ ਖਾਂ ਹੱਟੀ ਤੇ ਸੇਠ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਆਖ ਕੇ ਮਾਈ ਦੇ ਸੰਘੋ ਲਹੂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਤੇ ਘਰ ਆਵਣ ॥ (ਲਖੀ) ਹੱਛਾ ਜੀ ਏਹ ਲੌ ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਗਿਆ ਤੇ ਝਟ ਹਟੀ ਵਲ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਜਾਕੇ ਤੇ ਸੇਠ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਕੋਹਿਓ ਸੁ, ਸੇਠ ਜੀ ਮਾਈ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਸੰਘੀ ਲਹੁ ਆਵਨ ਲਗ ਪਿਆ ਹੈ ਤੋਂ ਸੇਠ ਜੀ ਨੇ ਆਖਿਆ ਹੈ ਕਿਸੇ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਤੇ ਘਰ ਆ=॥ (ਸੇਠ) ਏਹ ਸੁਨਕੇ ਤੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਸੋਚ ਕੇ ਲਹੁ ਆਵਨਾ ਬੜਾ ਭੈੜਾ ਹੈ। ਕੈਹਨ ਲਗੇ ਤੂੰਚਲ ਕੇ ਆਖ ਮੈਂ ਕਹ ਆਇਆਂ ਤੇ ਓਹ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਤੇ ਆਂਵਦੇ ਨੇ। ਲੱਖੀ ਤਾਂ ਭੱਜਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਗਿਆ ਤੇ ਸੁਨੇਹਾ ਜਾ ਦਿੱਤੇ ਸੂ ਚ ਸੋਠ ਹੋਰੀ ਉਠ ਕੇ ਹਰਗੋਪਾਲ ਤੇ ਮਦਨ ਗੋਪਾਲਹਕੀਮਾਂ
