ਪੰਨਾ:ਇਸਤਰੀ ਸੁਧਾਰ.pdf/135

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੩੪) ਹਿਲਾ ਕੇ ਰੁਕੋ ਰੁਕੋ ਰੁਕੋ ਉਨ ਬੀਬਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਹੁਣ !! (ਮੈਂ ਹਾਂ ਹਾਂ ਹੈ ਹੀ ਹਾਂ ਜੀ ਕੀਹ ਆਖਿਆ ਜੇ ॥ (ਸੰਠਨੀ) ਬੀਬੀ ਅੰਦਰ ਚਲ ਹੁਣ ਅਪਨਾ ਨਿਤ ਕਰਮ ਕਰੋ, ਭੁਲ ਗਈ ਹੈਂ ॥ (ਮੈਂ) ਅੱਛਾ ਬੇਬੇ ਜੀ ਚਲੋ ॥ (ਸੋਨੀ) ਅੰਦਰ ਜਾਕੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਕੋਫੇਰ ਭਾਵੇਂ ਅਗਿਆਨ ਦੀ ਬਦਲੀ ਗਿਆਨ ਦੇ ਸੂਰਜ ਅੱਗੇ ਆ ਗਈ ਹੈ। ਬੀਬੀ ਤੂੰ ਵਿੱਦੜਾ ਰੂਪੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਇਸ ਬਦਲੀ ਨੂੰ ਉਡਾ ਦੇਹ ਤੇ ਗਿਆਨ ਭੇਜ ਉਹੋ ਜੇਹੇ ਦਾ ਓਹੋ ਜੇਹਾ ਸਮ ਅਥਵਾ ਬਰਾਬਰ ਰੇਹਨ ਦੇ ਮੈਂਨੂੰ ਤੇਰੇ ਉਪਰ ਤਾਂ ਦਿੜ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਉਨਹੀਂ ਡੋਲਗੇ, ਦੇਹਾਂਤ ਭੀ ਕੋਈ ਚੀਜ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ॥ (ਮੈਂ) ਬੇਬੇ ਜੀ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਤੇ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚ ਅੱਥਰੂ ਭਰ ਕੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਜੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਗਲ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਪਈ ਕਰਨੀ ਹਾਂ ਕੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਭੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਵਾਂਝਨ ਏਹੀ ਸੇਠ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਹੈ। ਕੇ ਹਟ ਰਕੋ ਨੂੰ ਦਿਓ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅਪਨੇ ਸੌਹਰੇ ਲੈ ਜਾਕੇ ਤਾਂ ਇਸਦੇ ਫੇਰੇ ਕਰ ਦਿਆਂ ਸੋ ਇਸ ਗਲ ਦੇ ਸਨ ਦਿਆਂ ਹੀ ਮੈਂਨੂੰ ਐਸੀ ਚਿੰਤਾ ਲਗ ਗਈ ਹੈ ਕੇ ਕੀਹ ਦੱਸਾਂ, ਸੇਠਨੀ ਜਾਂ ਗਿਆਨਵਾਨ ਅਥਵਾ ਵਿੱਦੜਾ ਵਾਨ ਪਰਸ਼ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸ਼ਾਮਝਾਏ ਸਮਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਅਗਿਆਨੀ ਪੁਰਸ਼ ਬੜੀ