________________
( ੧੮o ) ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਰੰਗੜ ਲੋਕ ਸ਼ੈਹਰ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਪੈ ਜਾਨਦੇ ਸਬਬ ਫਿਰਦੇ ਰੈਂਹਦੇ ਸਨ । ਸੇਠ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਧਨ ਵਾਨ ਹੋਵਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਏਧਰੋਂ ਓਧਰੋਂ ਸੁਨ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇ ਆ ਲਗੇ ਚੋਰੀ ਦਾ ਸਮਾਨ ਕਰਨਾ ਇਕ ਰਾਤ ਸੇਠ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਜਾ ਸੰਨ ਲਾਈਓ ਨੇ, ਸੇਠ ਨੂੰ ਜਾਗ ਆ ਗਈ, ਉਠਕੇ ਤੇ ਚੋਰਾਂ ਵਲ ਤੁਰ ਪਏ । ਸੇਠਨੀ ਜੀ ਨੇ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਕੇ ਚੋਰਾਂ ਵੱਲ ਨਾ ਜਾਓ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਕੇ ਰੌਲਾ ਪਾਓ ਤਾਂਕੇ ਲੋਕ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਵਨ ਤੇ ਫੇਰ ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਘਰ ਲੈਨਾ । ਪਰ ਸੇਠ ਜੀ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸਿੱਧੇ ਚੋਰਾਂ ਵਲ ਚਲੇ ਗਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਸੇਠ ਨੂੰ ਪਕੜ ਲੀਤਾ ਤੇ ਛੁਰੇ ਟੋਕੇ ਤੇ ਗੰਡਾਸੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਟੋਟੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ । ਸੇਠਨੀ ਨੇ ਜਦ ਦੇਖਿਆ ਕੇ ਚਿਰ ਹੋਗਿਆ ਹੈ ਸੋਠ ਹੋਰੀ ਨਹੀਂ ਆਏ ਤਾਂ ਫੇਰ ਆਪ ਉਸ ਪਾਸੇ ਟੁਰ ਪਈ ਚੋਰਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਕਹਿਆਂ ਹੁਣ ਤੂੰ ਆਈ ਹੈਂ । ਅੱਗ ਇਕ ਨੂੰ ਵੱਡ ਚੁਕੇ ਹਾਂ ਚਲੀ ਜਾਂ ਤੂੰ ਜਨਾਨੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸਿਰ ਭਾਰ ਚੜਾਵੇ ! ਸੋਨੀ ਏਹ ਸਨਦਿਆਂ ਹੀ ਝੱਟ ਅਪਨੇ ਸੁਆਮੀ ਦੀ ਦੇਹ ਵੱਲ ਦੌੜੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਟਕੜੇ ਟੁਕੜੇ ਦੇਖ ਕੇ ਤੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਚੀ ਕਹਿਓ ਸ ਹ ਈਸ਼ਰ ਤੇਰੀ ਇੱਛਿਆ ਪੂਰਣ ਹੈ। ਤੇ ਬੱਸ ਨਾਲ ਹੀ ਪਰਾਨ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲੋਂ ਹੱਲਿਆ ਨਾ ਗਿਆ ਸਾਰੇ ਅਪਨ
