ਪੰਨਾ:ਇਸਤਰੀ ਸੁਧਾਰ.pdf/50

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

(੪੯ ) ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ ਕਰਨਾਂ ਹੌਇਆ । ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਪਣੀਆਂ ਬ ਆ ਕਲ ਜਨਾਨੀਆਂ ਦੇ ਕੈਹ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਚਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਸਗੋਂ ਵਿਗੜ ਦੇਂਦੇ ਹੋ । ਜੇਕਰ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਅਪਨੇ ਹੱਥਾ ਹਿਠਾਂ ਰੱਖੋ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਿਉਂ ਅਖਵਾਉ॥ ਨੱਥ-ਸੇਠ ਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਸਿਆ ਹੈ ਨਾਂ ਵਿਚ ਸੌਹਰੋ ਹੋਵਨ ਦੇ ਸਬਬ ਮੈਂਨੂੰ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਦੁਖ ਹੈ । ਸੋ ਮੈਂ ਹੁਨ ਉਸ ਦੀ ਨਾਂ ਮੱਨਾਂ ਤੇ। ਉਹ ਦੀ ਮਾਂ ਖਸਮ ਖਾਨੀ ਹਨੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਕੁੜਮਾਈਆਂ ਤੁੜਵਾ ਦੇਂਦੀ ਜੇ । ਜਮਾਨਾ ਸੇਠ ਜੀ ਦੇਖ ਦੇ ਹੋ। ਪਾਦਸ਼ਾਹੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਹੱਥ ਹੈ। ਮਰਦ ਸੋਹਰਾ ਸੌ ਟਕਰ ਮਾਰੇ ਜਨਾਨੀ ਅੱਗ ਇਕ ਨਹੀਂ ਮਨੀਂਦੀ॥ (ਸੇਠ) ਹੱਛਾ ਨੱਥਰਾਮ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ । ਜਾ ਭਾਈ ਫੇਰ ਕੈਂਠਾ ਲੈਜਾ ਤੇ ਸੱਸ ਨੂੰ ਦਿਖਾਕੇ ਤੇ ਅਪਣੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਲੋਆ॥ | ਏਹ ਗਲ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇ ਨੱਥਰਾਮ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕੋਈ ਚਾਰ ਦਿਨ ਪਿੱਛੋ ਸੁਨਿਆ ਕੇ ਓਹ ਦੇ ਛੋਟੇ ਮੁੰਡੇ ਅਨੰਤ ਰਾਮ ਦੇ ਕੰਥਨ ਤੇ ਕੈਂਠਾ ਕਿਸੇ ਲਾਹ ਕੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਖੂਹ ਵਿਚ ਸੁਟ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਸੋ ਪਿਆਰੀ ਓਹ ਗੋਹਨੇ ਰੇਲ ਦੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਾਲੀ ਸੜਕ ਤੋਂ ਲੱਭੇ ਨੇ ਤੇ ਡਿਪਟੀ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਮੰਗਵਾਇਆ ਸੀ ਏਹ ਪਛਾਨਦੇਹ ਕੇ ਏਹ ਓਹੀ ਗੈਹਨੇ ਨੇ ਨਾ ॥