ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਹੰਸ ਅਰ ਕੱਛੂ-ਪਾਥੀ
ਏਕ ਨਦੀ ਮਾ ਦੋ ਹੰਸ ਤੇ ਏਕ ਥੀ ਕੱਛੂ ਪਾਥੀ।
ਤਿੰਨੋਂ ਆਪਚ ਮਾ ਬਤਲ਼ਾਂਂਦੇ ਥੇ ਪਰ ਸੱਚੇ ਸਾਥੀ।
ਉਸ ਖਿੱੱਤੇ ਮਾ ਕਾਲ਼ ਪੜ ਗਿਆ, ਸੁੱਖੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਝੀਲਾਂ।
ਤੁਬਕਾ ਬੀ ਇੱਕ ਦਿਖੇ ਨਾ ਜਲ ਕਾ, ਤਿੱਕਰ ਕਈਂ-ਕਈਂ ਮੀਲਾਂ।
ਮਰੇ ਤੜਪਕਾ ਨਿਰੀਓ ਜਨਬਰ ਮਿਚਗੀ ਹੈਹਾਕਾਰੀ।
ਬਗੇ ਚਪਾਏ ਪੰਖੀ ਉੜਗੇ ਮਾਰ ਕਾ ਲੰਮੀ ਡਾਰੀ।
ਭੁੱਖੇ ਤਿਸਾਏ ਚਿੰਤਾ ਕੇ ਬਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਤਿੰਨੋ ਮਿੱਤਰ।
ਹੰਸ ਕਹਾ ਬਈ ਕੱਛੂ ਬੀਰਾ ਸਾਥ ਛੋਡੀਏ ਕਿੱਤਰ।
ਹਮੈਂ ਤੋ ਉੜਕਾ ਬਗ ਜਾਹੇਂਗੇ ਤੰਨੂੰ ਤੁਰਨਾ ਔਖਾ।
ਤੌਂਹੇ ਦੇਖ ਦਮਾਕ ਲੜਾ ਕੈ ਰਾਹ ਕੋਈ ਫ੍ਹਾ ਜੇ ਸੌਖਾ।
ਲੰਮੀ ਸੋਚ ਬਚਾਰ ਕਾ ਕੱੱਛੂ ਲੀ ਆਇਆ ਇੱਕ ਲੱਕੜ।
ਮੈਂ ਗੱਭੇ ਤੇ ਰੱਖੂੰ ਫਕੜਕਾ ਸਿਰੇ ਥਮੈਂ ਲਿਓ ਫਕੜ।
ਲੇ ਕੱਛੂ ਨੂੰ ਹੰਸ ਤੋਂ ਉੜਗੇ ਊਂਚੇ ਬੀਚ ਸਮਾਨੀ।
ਰੋਹੀਆਂ ਜੰਗਲ਼ ਗੌਂਅ ਟਪਾ ਗੇ ਹੂਈ ਨਾ ਜਮ੍ਹਾ ਹਰਾਨੀ।
ਏਕ ਬਾਰ ਕੀ ਬਾਤ ਹੈ - 15
