ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/100

ਅੰਤਮ ਕਵਿਤਾ

ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਹੈ ਅੰਤਮ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਨ ਮਗਰੋਂ ਵਿਦਾ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਮੈਂ ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ ਘੁਲ ਜਾਣਾ ਪਿੰਛੇ ਕੁਝ ਨਾ ਛੱਡਣਾ
ਕੋਈ ਕਾਹਲ ਨਾ ਪੂਰਨ ਦੀ ਨਾ ਚਿੰਤਾ ਅਗਲੀ ਰਚਨਾ ਦੀ ਨਾ ਝੋਰਾ ਉਸ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਜੋ ਰਹੀ ਅਧੂਰੀ
ਕੋਈ ਯਾਦ ਕਰੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਰਚਨਾ ਚੇਤੇ ਆਵੇ
ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣੀ ਹੈ ਆਪਣੀ ਗੋਦੀ ਬਹਿ ਕੇ ਧਰਤੀ ਵਾਂਗ ਇਕਾਗਰ ਹੋ ਕੇ ਪੌਣਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਬੇਪਰਵਾਹ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਅਗਨ ਵਾਂਗ ਸੁੱਧ ਹੋ ਕੇ

ਇਸ ਤੋਂ ਪਿਛਲੀ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਬਹੁੜੀ ਸੀ ਏਵੇਂ ਕਾਗਦ ਕਾਨੀ ਮਿਹਰ ਵਸਾਵੇ ਅਗਲੀ ਕਵਿਤਾ - ਹਰ ਕਵਿਤਾ - ਅੰਤਮ ਕਵਿਤਾ ਬਣ ਬਣ ਆਵੇ...

(96)