ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਗੰਡਾ : ਹਾਂ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਸਵਾਣੀ ਜੀ ਦੇ ਬਾਪ ਹੋ!
ਲਾਲ : ਸਵਾਣੀ ਦੇ ਬਾਪ! ਇਤਨੀ ਗੁਸਤਾਖ਼ੀ ਓ ਕੁੱਤੇ ਬੇ-ਹਯਾ ਕਮਜਾਤ!
ਗੰਡਾ : ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ, ਮਹਾਰਾਜ, ਆਪ ਐਵੇਂ ਬੋਲ ਰਹੇ ਓ, ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਬੀ ਨਹੀਂ!
ਲਾਲ : ਓਇ, ਲੁੱਚੀ ਦੇ ਪੁਤ, ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਏਦਾਂ ਬੋਲਦਾ ਏਂ?
[ਗੰਡੇ ਨੂੰ ਚਪੇੜ ਮਾਰਦਾ ਏ.
ਗੰਡਾ : ਸਰਕਾਰ, ਮੈਂ ਮਾਰ ਖਾਣੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੋਈ।
ਹੀਰਾ ਜੀ : (ਗੰਡੇ ਨੂੰ ਠੁੱਡਾ ਮਾਰਕੇ ਤੇ ਡੇਗਕੇ) ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਹਰਾਮੀ ਕਮੀਨੇ, ਤੂੰ ਕੋਈ ਠੁੱਡੇ ਖਾਣੇ, ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਨੇ?
ਲਾਲ : ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਨੌਕਰ, ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਲਾਇਕ ਨੌਕਰ ਏਂ,ਮੇਰੇ ਪਸੰਦ ਏਂ।
ਹੀਰਾ ਜੀ : ਉਠ ਖਾਂ ਬੱਚੂ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬੋਲਣ ਦੀ ਤਮੀਜ਼ ਸਿਖਾਨਾਂ ਆਂ, ਲਮਲੇਟ ਹੋਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਹਈ? ਦੱਸਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ, ਪਰ ਨਹੀਂ ਕੀ ਆਖਣਾ ਏ, ਨਿਕਲ ਜਾ ਇਥੋਂ!
[ਗੰਡੇ ਨੂੰ ਧੱਕਕੇ ਕਢ ਦੇਂਦਾ ਏ
੫੭.