ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਇਸ਼ਕੇ ਜੰਡ ਨਾ ਜ਼ਾਲਮ ਕੋਈ
ਇਹ ਜ਼ਹਿਮਤ ਬੇ ਪੀਰ।
ਇੱਕ ਪਲ ਸਾਇਤ ਆਰਾਮ ਨਾ ਆਵੇ
ਬੁਰੀ ਬ੍ਰਿਹੋਂ ਦੀ ਪੀੜ
ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਸ਼ਹੁ ਜੇ ਕਰੇ ਇਨਾਇਤ
ਦੁਖ ਹੋਵਣ ਤਗਯੀਰ
ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੈਥੋਂ ਗਈ ਗੁਆਚੀ ਮੈਂ
ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੈਥੋਂ ਗਈ ਗੁਆਚੀ ਮੈਂ
ਕਿਉਂ ਕਮਲੀ ਆਖੇ ਲੋਕਾ
ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੈ?
ਮੈਂ ਵਿੱਚ ਵੇਖਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ
ਮੈਂ ਵਿੱਚ ਵਸਨਾ ਏਂ ਤੈਂ।
ਸਿਰ ਤੇ ਪੈਰੀਂ ਤੀਕ ਭੀ ਤੂੰ ਹੀ
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੈਂ।
ਇੱਕ ਪਾਰ ਇੱਕ ਉਰਾਰ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਇੱਕ ਬੇੜੀ ਇੱਕ ਨੈਂ।
ਮਨਸੂਰ ਪਿਆਰੇ ਕਹਿਆ ਅਨ-ਉਲ-ਹੱਕ
ਕਹੁ ਕਰਾਇਆ ਕੈਂ?
ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਸ਼ਾਹ ਉਥੇ ਦਾ ਆਸ਼ਕ
ਆਪਣਾ ਆਪ ਵੰਜਾਇਆ ਜੈਂ।
116
