ਪੰਨਾ:ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ - ਚਰਨ ਪਪਰਾਲਵੀ.pdf/122

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਸਈਆਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਗਿੱਧਾ ਪਾਵਾਂ
ਦਿਲਬਰ ਲੁਕ-ਲੁਕ ਝਾਕੇ।
ਪੁੱਛੋ ਨੀ ਇਹ ਕਿਉਂ ਸ਼ਰਮਾਂਦਾ
ਜਾਂਦਾ ਨਾ ਭੇਤ ਬਤਾਕੈਂ।
ਮਾਏ ਨਾ ਮੁੜਦਾ.....

ਕਾਫਰ ਆਖਣ ਤੈਨੂੰ
ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸੁਣਾਕੇ।
ਮੋਮਨ ਕਾਫਰ ਮੈਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਨਾ ਦਿਸਦੇ
ਵਹਦਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਕੇ
ਮਾਏ ਨਾ ਮੁੜਦਾ ਇਸ਼ਕ ਦੀਵਾਨਾ
ਸ਼ੌਹ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਲਾਕੇ

ਚੋਲੀ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਫੂਕਿਆ ਝੱਗਾ
ਧੂਣੀ ਸ਼ਿਰਕ ਜਲਾਕੇ।
ਵਾਰਿਆ ਕੁਫਰ ਮੈਂ ਵੱਡਾ ਦਿਲਥੀਂ
ਤਲੀ ਤੇ ਸੀਸ ਟਿਕਾਕੇ।
ਮਾਏ ਨਾ ਮੁੜਦਾ.....

ਮੈਂ ਵਡਭਾਗੀ ਮਾਰਿਆ ਖਾਵਿੰਦ
ਹੱਥੀ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਲਾਕੇ।
ਵਸਲ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਨਾਲ ਸੱਜਣ ਦੇ
ਸ਼ਰਮੋ-ਹਯਾ ਗਵਾਕੇ।
ਮਾਏ ਨਾ ਮੁੜਦਾ.....

ਵਿੱਚ ਚਮਨ ਮੈਂ ਪਲੰਘ ਵਿਛਾਇਆ
ਯਾਰ ਸੁੱਤੀ ਗਲ ਲਾਕੇ।
ਸਿਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਗਈ ਸਿਰੋਹੀ
ਬੁਲਾ ਸ਼ਹੁ ਨੂੰ ਪਾਕੇ।

120