ਪੰਨਾ:ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ - ਚਰਨ ਪਪਰਾਲਵੀ.pdf/128

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਫਿਰ ਕਿਆ ਹੋਗਾ ਕੂਚ ਕਾ ਜਿਸ ਦਮ ਨਕਾਰਾ ਬਜ ਜਾਏਗਾ
ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੂ ਕਤਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ

ਫਾਕੋਂ ਮਰਤੇ ਸ਼ੁਕਰ ਅੱਲਾ ਕਾ ਹੈ ਤੋ ਯੇਹੀ ਹੈ ਬਾਤ ਭਲੀ
ਦੋਨੋਂ ਹੈਂ ਯੇਹ ਭਾਰੀ ਪੱਥਰ ਫੇਰੀ ਹੈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ
ਇਸ ਤਲਖੀ ਕੋ ਸਹਾਰੇਗਾ ਤੋਂ ਚੈਨ ਵਹਾਂ ਤੁ ਪਾਏਗਾ
ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੂ ਕਤਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ

ਅੱਮਾਂ ਬਾਵਾ ਭੱਈਆਂ ਦੇਖਕੇ ਰੋਏਂਗੇ ਚਿੱਲਾਏਂਗੇ
ਕੰਵਾਰੀ ਬਿਆਹੀ ਬੇਟੇ ਬੇਟੀਆਂ ਦਰ ਪਰ ਸਬ ਆ ਜਾਏਂਗੇ
ਲੂਟਨੇ ਪਰ ਜੋ ਰੋਕੇਂ ਨਹੀਂ ਮਰ ਕਰ ਉਨ ਸੋ ਲੁਟਵਾਏਗਾ
ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੂ ਕਤਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ

ਜਾਨਾ ਤਨ ਤਿਨਹਾ ਹੈ ਤੁਝ ਕੋ ਸਾਥ ਨਾ ਕੋਈ ਜਾਏਗਾ
ਖਵੇਸ਼ ਕਬੀਲਾ ਰੋੜੇ ਧੋਤੇ ਰਸਤੇ ਸੇ ਲੌਟ ਆਏਗਾ
ਸ਼ਹਿਰ ਸੇ ਬਾਹਰ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਜਾਂ ਅਪਨਾ ਬਾਸ ਬਸਾਏਗਾ
ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੂ ਕਤਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ

ਮੁਰਦੇ ਹਸ਼ਰ ਕੋ ਜੀ ਉਠੇਂਗੇ ਆਸ਼ਿਕ ਮੌਤ ਨਾ ਪਾਏਗਾ
ਭਲੀ ਨਸੀਹਤ ਮੈਂ ਕਰਤਾ ਹੂੰ ਤੂੰ ਜੋ ਦਿਲ ਮੇਂ ਬਿਠਾਏਗਾ
ਮੌਤ ਸੇ ਪਹਿਲੇ ਮਰ ਜਾਏ ਤੂ ਫਲ ਅਕਬਾ ਮੈਂ ਪਾਏਗਾ
ਦਰਵੇਸ਼ੀ ਸੇ ਤੂ ਕਤਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ

ਸ਼ਰਾ ਕਾ ਰਸਤਾ ਪਕੜੇਗਾ ਤੋ ਓਟ ਨਬੀ ਕੀ ਆਏਗੀ
ਬਦ ਅਹਿਤੀ ਮੇਂ ਡੂਬੀ ਖਲਕਤ ਆਖਿਰ ਕੋ ਪਛਤਾਏਗੀ
ਨੀਂਦ ਸੇ ਤੁਝ ਕੋ ਕੌਨ ਜਗਾਏ ਜਾਗ ਕੇ ਤੂ ਪਛਤਾਏਗਾ
ਦਰਵੇਸੀ ਸੇ ਤੂ ਕਰਾਏ ਕਬ ਤਕ ਹੁਕਮ ਚਲਾਏਗਾ

ਯੂੰਹੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਗੰਵਾਈ ਅਕਬਾ ਕੋ ਬਰਬਾਦ ਕੀਆ
ਬੁੜੀ ਹੋ ਗਏ ਦੁਨੀਆਂ ਕੇ ਲਾਲਚ ਮੇਂ ਸਰ ਪਰ ਬੋਝ ਲੀਆ

126