ਤਜੂੰੰ ਮਸੀਤ, ਤਜੂੰੰ ਬੁਤਖ਼ਾਨਾ ਬਰਤੀ, ਰਹਾਂ ਨਾ ਰੋਜ਼ਾ ਜਾਨਾ।
ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਵੁੁਜ਼ੂੂ ਨਮਾਜ਼ ਦੁਗਾਨਾ, ਤੈੈਂ ਪਰ ਜਾਨ ਕਰਾਂ ਬਲਿਹਾਰ।
ਪੀਰ ਪੈਗ਼ੰਬਰ ਇਸ ਦੇ ਬਰਦੇ, ਇਨਸ ਮਲਾਇਕ ਸਜਦੇ ਕਰਦੇ।
ਸਰ ਕਦਮਾਂ ਦੇ ਉਤੇ ਧਰਦੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਹ ਸਰਕਾਰ।
ਜੋ ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਲਖਿਆ ਚਾਹੇ, ਬਾਝ ਵਸੀਲੇ ਲੱਖਿਆ ਨ ਜਾਏ।
ਸ਼ਾਹ ਅਨਾਇਤ ਭੇਤ ਬਤਾਏ, ਤਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਸਭ ਅਸਰਾਰ।
ਹੋਰੀ ਖੇਲੂੰਗੀ ਕਹਿ ਬਿਸਮਿਲਾ
ਹੋਰੀ ਖੇਲੂੰੰਗੀ ਕਹਿ ਬਿਸਮਿਲਾ। ਟੇਕ।
ਨਾਮ ਨਬੀ ਕੀ ਰਤਨ ਚੜ੍ਹੀ, ਬੂੰਦ ਪੜੀ ਅੱਲਾ ਅੱਲਾ।
ਰੰਗ ਰੰਗੀਲੀ ਓਹੀ ਖਿਲਾਵੇ, ਜੋ ਸਿੱਖੀ ਹੋਵੇ ਫ਼ੰੰਨਾਫ਼ੀ ਅੱਲਾ।
ਅਲਸਤੋ-ਬਰੱੱ-ਬਕੁਮ ਪੀਤਮ ਬੋਲੇ, ਸਭ ਸੁਖੀਆਂ ਨੇ ਘੁੰਘਟ ਖੋਲੇ।
ਕਾਂਲੂਬਲਾ ਹੀ ਯੂੂੰੰ ਕਰ ਬੋਲੇ ਲਾਇਲਾਹ-ਇਲਇੱਲਾਹ।
ਨਾਹੁਨ-ਅਕਰਬ ਕੀ ਬੰਸੀ ਬਜਾਈ,
ਮਨ-ਅਰਫ਼ੂਹ-ਨਫ਼ਸਾ ਕੀ ਕੂਕ ਸੁਣਾਈ।
ਫ਼ਸੁਮਾਵੱੱਜੁਉਲ ਕੀ ਧੂਮ ਮਚਾਈ, ਵਿਚ ਦਰਬਾਰ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾ।
ਹਾਥ ਜੋੜ ਕਰ ਪਾਓਂ ਪੜੂੂੰੰਗੀ, ਆਜਿਜ਼ ਹੋ ਕਰ ਬੇਨਤੀ ਕਰੂੰਗੀ।
ਝਗੜਾ ਕਰ ਭਰ ਝੋਲੀ ਲੂੰਗੀ, ਨੂਰ ਮੁਹੰਮਦ ਸਲਿ ਅੱਲਾਹ।
ਫਜ਼ਕਰੂਨੀ ਕੀ ਹੋਰੀ ਬਨਾਊਂ, ਫਸ਼ਕਰੂਲੀ ਪੀਆ ਕੋ ਰਿਝਾਊਂ।
ਐਸੇ ਪੀਆ ਕੇ ਮੈਂ ਬਲ ਬਲ ਜਾਊਂ, ਕੈਸਾ ਪੀਆ ਸੁਭਾਨ ਅੱਲਾ।
ਸਬੁਗਤਉਲਾਹ ਕੀ ਭਰ ਪਿਚਕਾਰੀ,
ਅੱਲਾ ਅਲਸਮਦ ਪੀਆ ਮੂੰਹ ਪਰ ਮਾਰੀ।
ਨੂਰ ਨਬੀ ਦਾ ਹੱਕ ਸੇ ਜਾਰੀ, ਨੂਰ ਮੁਹਮਦ ਸਲਿ-ਇੱਲਾ।
ਬਲ੍ਹਾ ਸ਼ਹੁ ਦੀ ਧੂਮ ਮਚੀ ਹੈ, ਲਾ-ਇਲਾ-ਇਲ-ਇਲਾਹ।
34
