ਪੰਨਾ:ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ - ਚਰਨ ਪਪਰਾਲਵੀ.pdf/76

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਡੋਲੀ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਦਿਲ ਧੜਕੇ ਮੇਰਾ।
ਆਓ ਅਨਾਇਤ ਕਾਦਰੀ ਜੀ ਚਾਹੇ ਮੇਰਾ।
ਪਹਿਲੀ ਪਉੜੀ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਪੁਲ ਸਰਾਤੇ ਡੇਰਾ।
ਹਾਜੀ ਮੱਕੇ ਹਜ ਕਰਨ, ਮੈਂ ਮੁੱਖ ਵੇਖਾਂ ਤੇਰਾ।
ਆ ਅਨਾਇਤ ਕਾਦਰੀ ਹੱਥ ਪਕੜੀ ਮੇਰਾ।
ਜਲ ਬਲ ਆਹੀਂ ਮਾਰੀਆਂ ਦਿਲ ਪੱਥਰ ਤੇਰਾ।
ਪਾ ਕੇ ਕੁੰਡੀ ਪੇਮ ਦੀ ਦਿਲ ਖਿਚਿਓ ਮੇਰਾ।
ਮੈਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾ ਆ ਪੀਆ ਵਿਚ ਪਰਦਾ ਤੇਰਾ।
ਦਸਤ ਕੰਗਣ ਬਾਹੀਂ ਚੂੜੀਆਂ ਗਲ ਨੌਰੰਗ ਚੇਲਾ।
ਰਾਂਝਣ ਮੈਨੂੰ ਕਰ ਗਿਆ ਕੋਈ ਰਾਵਲ-ਰੌਲਾ।
ਆਣ ਨਵੇਂ ਦੁਖ ਪੈ ਗਏ ਕੋਈ ਸੂਲਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ।
ਮੈਂ ਜਾਤਾ ਦੁਖ ਮੈਨੂੰ ਆਹਾ ਦੁਖ ਪਏ ਘਰ ਸਈਆਂ।
ਸਿਰ ਸਿਰ ਭਾਂਬੜ ਭੜਕਿਆ ਸਭ ਤਪਦੀਆਂ ਗਈਆਂ।
ਹੁਣ ਆਣ ਬਣੀ ਸਿਰ ਆਪਣੇ ਸਭ ਚੁਕ ਗਿਆ ਝੇੜਾ।
ਜਿਹੜੀਆਂ ਸਾਹਵਰੇ ਮੰਨੀਆਂ ਸੋਈ ਪੇਕੇ ਹੋਵਣ।
ਸ਼ਹੁ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਮਾਇਲ ਏ ਚੜ੍ਹ ਸੇਜੇ ਸੋਵਣ।
ਜਿਸ ਘਰ ਕੌੌਂਤ ਨ ਬੋਲਿਆ ਸੋਈ ਖ਼ਾਲੀ ਵੇੜ੍ਹਾ।
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ਹੁ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਦਿਲ ਭੜਕਨ ਭਾਹੀਂ।
ਔਖਾ ਪੈਂਡਾ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਸੋ ਘਟਦਾ ਨਾਹੀਂ।
ਦਿਲ ਵਿਚ ਧੱਕੇ ਝੇੜਦੇ, ਸਿਰ ਧਾਈ ਬੇੜਾ।
ਮੈਂ ਉਡੀਕਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਕਦੀ ਆ ਕਰ ਫੇਰਾ।

ਮੈਂ ਕਿਉਂਕਰ ਜਾਵਾਂ ਕਾਅਬੇ ਨੂੰ



ਮੈਂ ਕਿਉਂਕਰ ਜਾਵਾਂ ਕਾਅਬੇ ਨੂੰ, ਦਿਲ ਲੋਚੇ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ। ਟੇਕ।
ਲੋਕੀ ਸੱਜਦਾ ਕਾਅਬੇ ਨੂੰ ਕਰਦੇ, ਸਾਡਾ ਸੱਜਦਾ ਯਾਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ।
ਅਉਗੁਣ ਵੇਖ ਨਾ ਭੁੱਲ ਮੀਆਂ ਰਾਂਝਾ, ਯਾਦ ਕਰੀਂ ਉਸ ਕਾਰੇ ਨੂੰ।

74