ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸਹੁ ਮੈਨੂੰ ਗਲ ਲਾਵੇ
ਹੱਥੀ ਫਿਲਕੀ ਗਈ ਮੇਰੇ ਚਰਖੇ ਦੀ
ਮੈਥੋਂ ਕੱਤਿਆ ਮੂਲ ਨਾ ਜਾਵੇ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਅਨਹਦ ਨਾਦ ਵਜਾਇਆ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਅਨਹਦ ਨਾਦ ਵਜਾਇਆ।
ਤੈਂ ਕਿਉਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਛੁਪਾਇਆ।
ਨਾਲ ਮਹਿਬੂਬ ਸਿਰੇ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ।
ਜਿਸਨੇ ਕੋਲ ਤਬਕ ਲੌ ਸਾਜੀ।
ਮਨ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਜੋਤ ਬਿਰਾਜੀ।
ਆਪੇ ਜਾਹਿਰ ਹਾਲ ਵਿਖਾਇਆ
ਤੈਂ ਕਿਉਂ ਆਪਣਾ.....
ਜਦ ਉਹ ਲਾਲ ਲਾਲੀ ਪਰ ਆਵੇ।
ਸਫੈਦੀ ਸਿਆਹੀ ਦੂਰ ਕਰਾਵੇ।
ਅੰਝਣਾ ਅਨਹਦ ਨਾਦ ਵਜਾਵੇ।
ਆਪੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਭੌਰ ਭੁਲਾਇਆ
ਤੈਂ ਕਿਉਂ.....
ਹੁਣ ਕੈ ਥੇ ਆਪ ਛਪਾਈਦਾ।
ਮਨਸੂਰ ਭੀ ਤੈਥੇ ਆਇਆ ਹੈ।
ਤੈਂ ਸੂਲੀ ਪਕੜ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਹੈ।
96
