ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਸੱਸੀ ਪੁੰਨੂੰ.pdf/13

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੧੨)

ਅਰ ਸੁਨ੍ਯਾਰੇ ਸਜੇ ਪਿਆਰੇ॥
ਸੋਨਾ ਚਾਂਦੀ ਘੜਨ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਰਦੇ ਏਕ ਗੁਜਾਰੇ ਧੋ ਨਿ੍ਯਾਰੇ॥
ਝਿਲੀਆਂ ਕਟ ਅਰ ਦਫਤ੍ਰੀਆਂ ਕੁਟ ਕੋਫਤਗਰ ਵੰਜਾਰੇ ਕਈ ਸਚਾਰੇ॥
ਤਾਰ ਖਿਚ ਕੰਦਲੇਕਸ਼ ਦਬ ਤੂਸੇ ਦੁਕਾਨ ਠਠਿਯਾਰੇ ਔਰ ਲੁਹਾਰੇ॥੩੧॥

ਏਕ ਰਹਿਕਲੇ ਤੋਪਾਂ ਢਾਲਨ ਕਰਨ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਦਰਬਾਰਾਂ॥
ਇਕ ਬੰਦੂਕਾਂ ਅਰ ਜੰਬੂਰੀ ਘੜਦੇ ਇਕ ਤਲਵਾਰਾਂ ਕਰਦ ਕਟਾਰਾਂ॥
ਚਾਹੜਨ ਸਾਨ ਮਸਾਨ ਲਗਾਵਨ ਬੰਨਦੇ ਉਸਦੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਰਖਦੇ ਬਾਰਾਂ॥
ਸਾਂਚੇਗਰ ਇਕ ਖੋਦਨ ਮੋਹਰਾਂ ਨਾਲਾਂ ਬੀਚ ਬਜਾਰਾਂ ਘੜਨ ਹਜਾਰਾਂ॥੩੨॥

ਖਾਤਮ ਬੰਦ ਤਰਖਾਨ ਖਰਾਦੀ ਰਾਜ ਨਕਾਸ਼ ਸਦਾਵੇ ਨਾਲ ਬੰਧਾਵੇ॥
ਕੰਘੇਗਰ ਸਿਕਲੀਗਰ ਕੇਤੇ ਭਲੇ ਮੁਸੱਵਰ ਭਾਵੇ ਚਤਰ ਰਝਾਵੇ॥
ਸੰਗਤਰਾਸ਼ ਅਕਾਕ ਏਕ ਇਕ ਮਨਕੇ ਨਗ ਚਮਕਾਵੇ ਚਰਖ ਚੜਾਵੇ॥
ਔਰ ਕਮਾਨਗਰ ਤਾਂਹਿ ਸ਼ਾਹ ਲਖ ਪਰ ਬਾਜ਼ੀ ਸਿਖਲਾਵੇ ਦ੍ਰਬ ਉਡਾਵੇ॥੩੩॥

ਐਨਕਗਰ ਅਰ ਦੂਰਬੀਨੀਏ