ਪੰਨਾ:ਕੇਸਰ ਕਿਆਰੀ.pdf/133

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਕੋਈ ਹਸਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਗਾਂਦਾ ਹੈ,
ਕੋਈ ਮੁਰਲੀ ਪਿਆ ਵਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਕੋਈ ਫੜ ਫੜ ਟਾਹਣ ਹਿਲਾਂਦਾ ਹੈ,
ਕੋਈ ਖਹਿ ਖਹਿ ਜ਼ੋਰ ਵਿਖਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਨੀਂਦਰ ਤੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੈ
ਪਰ ਕੌਣ ਉਦ੍ਹੇ ਵਲ ਤਕਦਾ ਹੈ,
ਇਸ ਮਹਿਫ਼ਲ ਦੇ ਵਿਚ ਮੁਰਦਾ ਭੀ,
ਆ ਕੇ ਨਾ ਚੁਪ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ।

੪. ਸੂਰਜ ਭੀ ਢਲਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਡੰਗਰ ਭੀ ਕਾਹਲੇ ਪੈ ਗਏ ਨੇਂ ।
ਵਾਗੀ ਚੜ੍ਹ ਬੈਠੇ ਮਹੀਆਂ ਤੇ,
ਨਾਲੇ ਵਿਚ ਨ੍ਹਾਉਣ ਲੈ ਗਏ ਨੇਂ ।
ਨ੍ਹਾਂਦੇ ਨੇਂ ਰੀਝਾਂ ਲਾਹ ਲਾਹ ਕੇ
ਪਾਣੀ ਪੀ ਪੀ ਕੇ ਰਜਦੇ ਨੇਂ,
ਤਿਰਕਾਲੀਂ ਘਾਟੀ ਚੜ੍ਹਦੇ ਨੇਂ,
ਤੇ ਖੁਰਲੀ ਦੇ ਵਲ ਭਜਦੇ ਨੇਂ ।
ਮੂੰਹ ਚੁਕ ਚੁਕ ਵੱਛੀਆਂ ਕੱਟੀਆਂ
ਮਾਂ ਮਾਂ ਕਰ ਖੌਰੂ ਪਾਇਆ ਹੈ,
ਦਿਨ ਭਰ ਦੇ ਵਿਛੁੜੇ ਹੋਇਆਂ ਦਾ,
ਸੰਧਿਆ ਨੇ ਮੇਲ ਕਰਾਇਆ ਹੈ ।
ਇਹ ਸੰਧਿਆ ਕਿਹੀ ਨਿਰਾਲੀ ਹੈ,
ਜਿਸ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਲਸ ਉਦਰੇਵੇਂ ਦੀ,
ਨਿਰਮਲ ਅਕਾਸ਼ ਹੈ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ,
ਸੀਤਲ ਹੈ ਜਾਨ ਥਕੇਵੇਂ ਦੀ ।

-੧੦੨-