ਪੰਨਾ:ਕੇਸਰ ਕਿਆਰੀ.pdf/212

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਕੀ ਹੋਇਆ, ਜੇ ਵਲ ਛਲ ਕਰ ਕਰ,
ਮਾਇਆ ਇਸ ਨੇ ਜੋੜੀ ਨਹੀਂ,
ਦਿਲ ਦੀ ਦੌਲਤ ਦਇਆ-ਗ਼ਰੀਬੀ-
ਦੀ ਕੀਮਤ ਭੁਲ ਜਾਵੀਂ ਨਾ ।

ਸੂਰਜ, ਚੰਦ, ਹਵਾ ਤੇ ਪਾਣੀ,
ਤੇਰੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ,
ਇਕਸੇ ਪਿਉ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਤੋਂ,
ਦੁਰ ਦੁਰ ਕਰ ਦੂਰ ਹਟਾਵੀਂ ਨਾ ।

ਸਿਦਕੀ ਜੀਵ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਕਹੁ,
ਤੇ ਭੋਲੇ ਦਿਲੋਂ ਅਸੀਸਾਂ ਲੈ,
ਪਾਕ ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਆਂਦਰ ਨੂੰ,
ਕਲਪਾ ਕੇ ਕਹਿਰ ਕਮਾਵੀਂ ਨਾ ।

ਢੇਰ ਸੁਆਹ ਦਾ ਸਮਝੀਂ ਨਾ,
ਏਹ ਦਬੇ ਹੋਏ ਚੰਗਿਆੜੇ ਨੀਂ,
ਵੇਖੀਂ ਝੱਲ ਖਿਲਾਰੀਂ ਨਾ,
ਤੁਖਣਾਂ ਦੇ ਦੇ ਕੇ ਭੜਕਾਵੀਂ ਨਾ ।

ਚਾਬਕ ਤੇਰੇ ਜਾਏ ਸਹਾਰੀ,
ਡਰਦਾ ਅੱਖ ਉਠਾਂਦਾ ਨਹੀਂ,
ਵਕਤ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੋਈ,
ਸੱਚੀਆਂ ਮੂੰਹੋਂ ਕਢਾਵੀਂ ਨਾ ।
ਇਕ ਦਿਨ ਆਵੇਗਾ ਜਦ ਦੋਵੇਂ,
ਜੋਖੇ ਜਾਚੇ ਜਾਓਗੇ,
ਮਸਕੀਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਮੀਰੀ,
ਉਤਰ ਸਕੇਗੀ ਸਾਵੀਂ ਨਾ ।

-੧੮੧-