ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
੧੧੧. ਕਸਤੂਰਾ ਹਰਨ.
(ਗ਼ਜ਼ਲ)
ਮੇਰੇ ਰਫ਼ੀਕੋ ਵਧਾਈ ਹੋਵੇ,
ਕਿ ਮੇਰੀ ਕਾਇਆਂ ਪਲਟ ਗਈ ਹੈ,
ਦੁਸ਼ਾਲਿਆਂ ਵਿਚ ਲੁਕੀ ਕਲੀ ਤੋਂ,
ਨਸੀਮ ਪਰਦਾ ਉਲਟ ਗਈ ਹੈ ।
ਹੈ ਖੁਲ ਗਈ ਬੇਸੁਧੀ ਦੀ ਨੀਂਦਰ,
ਨਵਾਂ ਜਹਾਨ ਇਕ ਅਬਾਦ ਹੋਇਆ,
ਬਿਸੁਰਤ ਤਰਬਾਂ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਈ,
ਘਟਾ ਹਨੇਰੀ ਓ ਫਟ ਗਈ ਹੈ ।
ਮੈਂ ਇਕ ਮਜ਼ੇ ਦੀ ਮਹਿਕ ਦਾ ਮੁੱਠਾ,
ਭਟਕਦਾ ਫਿਰਦਾ ਸਾਂ ਬੂਹੇ ਬੂਹੇ,
ਕਪਾਟ ਇਕ ਖੁਲ ਗਿਆ ਅਚਾਨਕ,
ਤੇ ਬੇਕਰਾਰੀ ਓ ਹਟ ਗਈ ਹੈ ।
ਮੇਰੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਓ ਜੋਤ ਜਾਗੇ,
ਜਹਾਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਜਗ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਇਸੇ ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਭਾਫ਼ ਬਣ ਬਣ,
ਬਹਾਰੀ ਬੂੰਦਾਂ 'ਚਿ ਵਟ ਗਈ ਹੈ ।
ਮੇਰੇ ਹੀ ਨਾਫ਼ੇ ਦੀ ਮਹਿਕ ਉਠ ਉਠ,
ਕਲੇਜੇ ਕਲੀਆਂ ਦੇ ਜਾ ਲੁਕੀ ਸੀ,
ਓ ਫੁੱਲਾਂ ਤਾਈਂ ਹਸਾ ਖਿਡਾ ਕੇ,
ਮੇਰੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਸਿਮਟ ਗਈ ਹੈ ।
-੧੮੬-
