ਪੰਨਾ:ਕੇਸਰ ਕਿਆਰੀ.pdf/217

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

੧੧੧. ਕਸਤੂਰਾ ਹਰਨ.

(ਗ਼ਜ਼ਲ)

ਮੇਰੇ ਰਫ਼ੀਕੋ ਵਧਾਈ ਹੋਵੇ,
ਕਿ ਮੇਰੀ ਕਾਇਆਂ ਪਲਟ ਗਈ ਹੈ,
ਦੁਸ਼ਾਲਿਆਂ ਵਿਚ ਲੁਕੀ ਕਲੀ ਤੋਂ,
ਨਸੀਮ ਪਰਦਾ ਉਲਟ ਗਈ ਹੈ ।

ਹੈ ਖੁਲ ਗਈ ਬੇਸੁਧੀ ਦੀ ਨੀਂਦਰ,
ਨਵਾਂ ਜਹਾਨ ਇਕ ਅਬਾਦ ਹੋਇਆ,
ਬਿਸੁਰਤ ਤਰਬਾਂ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਈ,
ਘਟਾ ਹਨੇਰੀ ਓ ਫਟ ਗਈ ਹੈ ।

ਮੈਂ ਇਕ ਮਜ਼ੇ ਦੀ ਮਹਿਕ ਦਾ ਮੁੱਠਾ,
ਭਟਕਦਾ ਫਿਰਦਾ ਸਾਂ ਬੂਹੇ ਬੂਹੇ,
ਕਪਾਟ ਇਕ ਖੁਲ ਗਿਆ ਅਚਾਨਕ,
ਤੇ ਬੇਕਰਾਰੀ ਓ ਹਟ ਗਈ ਹੈ ।

ਮੇਰੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਓ ਜੋਤ ਜਾਗੇ,
ਜਹਾਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਜਗ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਇਸੇ ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਭਾਫ਼ ਬਣ ਬਣ,
ਬਹਾਰੀ ਬੂੰਦਾਂ 'ਚਿ ਵਟ ਗਈ ਹੈ ।

ਮੇਰੇ ਹੀ ਨਾਫ਼ੇ ਦੀ ਮਹਿਕ ਉਠ ਉਠ,
ਕਲੇਜੇ ਕਲੀਆਂ ਦੇ ਜਾ ਲੁਕੀ ਸੀ,
ਓ ਫੁੱਲਾਂ ਤਾਈਂ ਹਸਾ ਖਿਡਾ ਕੇ,
ਮੇਰੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਸਿਮਟ ਗਈ ਹੈ ।

-੧੮੬-