ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਕੇਸਰ ਕਿਆਰੀ.pdf/44

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

੪. ਬਗੀਚੇ 'ਚ ਸਬਜ਼ੇ ਦਾ ਕੋਮਲ ਪੁੰਗਾਰਾ,
ਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਕਾਰੀਗਰੀ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ,
ਕਰੂੰਬਲ ਦੀ ਲਾਲੀ, ਲਗਰ ਦਾ ਹੁਲਾਰਾ,
ਕਲੀ ਦਾ ਚਟਾਕਾ, ਮਹਿਕ ਦਾ ਪਸਾਰਾ,
ਜਦੋਂ ਪੌਣ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੰਬ ਟੁੰਬ ਜਗਾਵੇ,
ਤਦੋਂ ਹੀ ਅਚਾਨਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਆਵੇ ।

੫. ਪਹਾੜਾਂ ਤੋਂ ਬਰਫ਼ਾਂ ਦਾ ਮੁੜ੍ਹਕਾ ਵਹਾਣਾ,
ਤੇ ਕਿਰਨਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਪਾਰਾ ਬਣਾਣਾ,
ਹਿਠਾਂ ਵਲ ਨੂੰ ਕੂਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਛਾਲਾਂ ਲਗਾਣਾ,
ਤੇ ਗੜਗੱਜ ਪਾ ਪਾ ਕੇ ਝਰਨੇ ਦਾ ਗਾਣਾ,
ਨਦੀ ਨਾਗਣੀ ਵਾਂਗ ਜਦ ਵਿੰਗ ਖਾਵੇ,
ਤਦੋਂ ਹੀ ਅਚਾਨਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਆਵੇ ।

੬. ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਨਿੰਮਲ, ਖਿੜੇ ਹੋਏ ਤਾਰੇ,
ਤੇ ਵਾ ਮੱਠੀ ਮੱਠੀ ਸੁਗੰਧੀ ਪਸਾਰੇ,
ਛਮਾ ਛਮ ਪਈ ਤ੍ਰੇਲ ਮੋਤੀ ਖਿਲਾਰੇ,
ਚੁਫੇਰੇ ਦੀ ਠੰਢਕ ਕਲੇਜਾ ਖਲਾਰੇ,
ਤੇ ਸੁਰਤੀ ਨੂੰ ਏਕਾਂਤ ਘੂਕੀ ਲਿਆਵੇ,
ਤਦੋਂ ਹੀ ਅਚਾਨਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਆਵੇ ।

੭. ਜਦੋਂ ਦਿੱਸੇ ਤਿਤਰੀ ਦਾ ਸਤਰੰਗਾ ਬਾਣਾ,
ਜਦੋਂ ਕੀੜੀ ਲਭਦੀ ਫਿਰੇ ਖਾਣਾ ਦਾਣਾ,
ਜਦੋਂ ਮੱਖੀ ਫੁਲ ਤੋਂ ਉਠਾਵੇ ਮਖਾਣਾ,
ਜਦੋਂ ਵੇਖਾਂ ਬਿਜੜੇ ਦਾ ਮੰਦਰ ਸਜਾਣਾ,
ਜਦੋਂ ਘੁਗੀ ਬੋਟਾਂ ਨੂੰ ਚੋਗਾ ਖੁਆਵੇ,
ਤਦੋਂ ਹੀ ਅਚਾਨਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਆਵੇ ।

-੧੩-