ਪੰਨਾ:ਕੇਸਰ ਕਿਆਰੀ.pdf/46

੧੧. ਦੋਹੜਾ.

ਛਡ ਤ੍ਰਿੰਞਣ,
ਕਰ ਸੁੰਞਾ ਵਿਹੜਾ
ਤੁਰ ਤੁਰ ਜਾਵਣ ਸਈਆਂ,

ਇਕ ਗਈਆਂ,
ਇਕ ਡੋਲੇ ਚੜ੍ਹੀਆਂ,
ਇਕ ਦਾਜ ਸਮੇਟਣ ਪਈਆਂ,

ਅਸਾਂ ਭਿ ਜਾਣਾ,
ਢੋਲਣ ਆਇਆਂ,
ਪਰ ਚਰਖਾ ਕਿਉਂ ਚਾਈਏ ?

ਓਨੀਆਂ ਤੰਦਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨੇ,
ਜਿੰਨੀਆਂ ਕੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ।

-੧੫-