22. ਕਿਉਂ ?
ਸਾਗਰੋਂ ਬੂੰਦ ਨਿਖੇੜ ਕੇ, ਦਿੱਤੋ ਈ ਹੇਠ ਉਤਾਰ ਕਿਉਂ ?
ਬੈਠੀ ਬਿਠਾਈ ਜਿੰਦ ਨੂੰ, ਪਾਈ ਕਠਿਨ ਵਿਗਾਰ ਕਿਉਂ ?
ਵੇਖਣੀ ਹੀ ਜੇ ਮੌਜ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਖੇਡ ਖਿਲਾਰ ਕੇ,
ਮੇਰੇ ਦੁਆਲੇ ਤਾਣਿਆ, ਜੰਗਲਾ ਖ਼ਾਰਦਾਰ ਕਿਉਂ ?
ਮੈਂ ਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਖਿਆ- ਵਖ ਵਜੂਦ ਕਰ ਮਿਰਾ,
ਆਪਣਾ ਆਪ ਗੁਆਇ ਕੇ, ਹੁੰਦਾ ਫਿਰਾਂ ਖ਼ੁਆਰ ਕਿਉਂ ?
ਗੁੰਝਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਪਏ, ਲੰਮੜੇ ਪੰਧ ਤੇ ਤੋਰ ਕੇ,
ਵੇਖ ਤੇ ਲੈਣ ਦੇ ਰੌਣਕਾਂ, ਹੁੰਨਾ ਏਂ ਬੇਕਰਾਰ ਕਿਉਂ ?
ਲਾਈ ਗਈ ਸੀ ਲਾਗ ਜੇ ਮੇਰੇ ਖ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਦੀ,
ਟੋਕਿਆ ਜਾਏ ਫੇਰ ਮੇਰਾ, ਹੁਸਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਿਉਂ ?
ਮਾਰੀ ਗਈ ਸੀ ਫੂਕ ਜੇ ਕੰਨ ਵਲ੍ਹੇਟ ਕੇ ਤੁਰਨ ਦੀ,
ਐਡੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਕਾਮਨਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਨਾਲ ਖਲ੍ਹਾਰ ਕਿਉਂ ?
ਮੇਰੇ ਸਿਆਹ ਸਫੈਦ ਤੇ ਜਦ ਤੇਰਾ ਅਖਤਿਆਰ ਹੈ,
ਫਲ ਨਾਲ ਕੀ ਮੇਰਾ ਵਾਸਤਾ ? ਮੈਂ ਹੀ ਜਵਾਬਦਾਰ ਕਿਉਂ ?
ਮੈਂ ਜੂ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿਚ, ਤੂੰ ਭੀ ਮੇਰੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ,
ਐਡੀਆਂ ਕਾਹਲੀਆਂ ਕਿਸ ਲਈ ? ਹੋਵਾਂ ਹੁਣੇ ਤਿਆਰ ਕਿਉਂ ?
ਮੈਂ ਜੂ ਤੇਰੀ ਸ਼ਾਨ ਹਾਂ, ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਬਰੂ ਬਣਾ,
ਕੱਲਾ ਤੂੰ ਬੇਨਿਆਜ਼ ਕਿਉਂ ? ਕੱਲਾ ਮੈਂ ਗੁਨਹਗਾਰ ਕਿਉਂ ?
-੩੫-
