ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/120

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਕੀ ਕਰਨ ਓਸ ਵੇਲੇ ਰਾਜ ਪਾਠ ਦੀ ਬੋਲੀ ਫਾਰਸੀ ਈ ਸੀ, ਇਸ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਕਵੀ ਦੀ ਲਿਆਕੜ ਨਹੀਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ । ਏਸ ਜ਼ੁਲੈਖਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਵੀਂ ਦੀ ਵਿਦਿਆ ਤੋਂ ਕੋਰੇ ਨਹੀਂ ਸਨ ਅਰ “ਫਿਲਸਫਾ ਵੀ ਜਾਨਦੇ ਸਨ । ਜੁਲੈਖਾਂ ਯੂਸਫ਼ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਕਵੀ ਜੀ ਨੇ ੧੦੯ ਹਿਜਰੀ ਜਾਂ ਸੰਨ ੧੬੭੬ ਈ; ਵਿਚਲਿਖਿਆ, ਅਰ ਲਿਖ ਕੇ ਨਵਾਬ ਜਾਫਰ ਖਾਨ ਦੀ ਭੇਟਾ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਸੱਤ ਬਿਘੇ ਜਮੀਨ ਜੋ ਘੋੜਾ, ਤੇ ਸੌ ਰੁਪਿਆ ਅਨਾਮ ਮਿਲਿਆ, ਕਵੀ ਜੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ: ਨਵਾਬ ਜਾਫਰ, ਖਾਂ ਖਾਹਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਏ ਕਿੱਸਾ ਬਨਿਆਂ । ਜ਼ਾਹਰ ਬਾਤਨ ਅਰਜ਼ੀ ਹੋਯਾ, ਜਾ ਪੜਿਆ ਏ ਸੁਨਿਆਂ ॥ ਇਕ ਜ਼ਮੀਨ ਇਨਾਇਤ ਕੀਤੀ, ਬਿਘੇ ਸੱਤ ਪਛਾਨੀ । ਜੋੜਾ ਘੋੜਾ ਨਕਦ ਦਲਵਾਇਆ, ਸੌ ਰੁਪੈਆ ਜਾਨ i! ਏਸ ਕਿ ਸੇ ਦੇ ਚੋਨਵੇਂ ਬੈਂਤ ਲਿਖਦੇ ਹਾਂ ਜਿਸਤੋਂ ਕਵੀ ਨੂੰ ਲਿਆਕਤ ਦਾ ਹ ਲਗਦਾ ਹੈ ਰਿਜ਼ਕ fਪ ਛੇ ਜੱਗ ਦੇ ਕੀਰਨੇ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਕੁਦਰਤ ਕਹਾ ਸੋਹਨੀ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ਦੱਸੇ ਹਨ: ਇਕ ਰਿਜ਼ਕ ਘਰੀ ਪੁਚਾਵੇ ਹਿਕ ਰਿਜ਼ਕ ਨੂੰ ਵੱਹਦੇ । ਜਿਉਂ ਰੱਬ ਰੱਖੇ ਓਂਵੇਂ ਰੈਹਨਾ ਕੁਝ ਹੱਥੀਂ ਕਦੀਵੀਂ ਦੇ । ਜਿਨਾਂ ਰੱਬ ਧੁਰੋਂ ਕੁਬਾਇਸ਼ ਹੋਏ ਤਿਨਾਂ ਕਮੀ ਨਾ ਕਾਇ । ਉਹ ਖਾਵਨ ਪਵਨ ਧਨ ਜੇਹੜਾ, ਦੁਨਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਇ ॥ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਤੰਗੀ ਦੇਵੇ ਕੌਨ ਕੁ ਬਾਇਬ ਕਰਨੀ । ਉਹ ਪਤੁ ਮੰਗਨ ਜਾਂ ਫਕੀਰਾਂ, ਪਿਛੋਂ ਡੇਨਾ ਮਰਨੀ । ਇਕ ਰਿਜ਼ਕੇ ਕਾਰਨ ਸਦਾ ਮੁਸਾਫਰ, ਲੰਦਨ ਰਖੜ ਮੁਤਾਆਂ । -੧੨੦