ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/128

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਇੱਕ ਇੱਕ ਬੈਂਤ ਜੋ ਦਾਖਲ ਕੀਤਾ ਅੰਦਰ ਏਸ਼ ਰਸਾਲੇ ਮੈਂ ਭਰ ਜਾਂਮ ਉਤੋਂ ਉਤੀ ਪੀਤੇ ਲੋਹੁ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾਲੇ ॥ ਸ਼ਾਇਰ ਹੋਵਨ ਹੱਸਨ ਖੇਡਨ ਪੀਵਾਂ ਜੇਹਰ ਪਿਆਲਾ। ਬੇ ਬਿਫਕਰਾਂ ਨੂੰ ਚਰਬ ਨ ਵਾਲਾ ਖੰਡੂ ਖੀਰ ਨਵਾਲਾ । ਭਰ ਭਰ ਸ਼ਾਇਰ ਗੋਤੇ ਮਾਰਨ ਅੰਦਰ ਹੁ ਦਿਲਾਂ ਦੇ । ਤਾਂ ਕੱਢ ਕੱਢ ਲਾਲ ਪ੍ਰੋਵਨ ਲੜੀਆਂ ਨੂੰ ਨੂੰ ਵੇਖਨ ਮਿਲਦੇ !! ਜਾਂ ਰਲ ਸੁਘੜ ਮਜਲਸ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਸਤਾਰੇ । ਉਹ ਤਾਵ ਭਾਵਾਂ ਚਰਬ ਪਛਾਨਨ ਦੇਨ ਬਲਾਕ ਸੁਨਾਰੇ । ਹੈਂ ਨੈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰੋਏ ਚੁਨ ਚੁਨ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ । ਤਾਂ ਉਹ ਹਾਰ ਮੂਰਤਬ ਹੋਇਆ ਆਲਮਗੀਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ॥ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਕਵੀ ਜੀ ਦਾ ਕਥਨ ਠੀਕ ਹੈ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖ ਕੋਈ ਖਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ॥ ਮੁਕਬਲ ਸ਼ਾਹ ਮੁਕਬਲ ਸ਼ਾਹ ਹੋਰੀ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਇਕ ਪ੍ਰਸਿਧ ਕੇ ਹਨ । ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਏਹ ਵੀ ਮਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਰਾਜ ਵਿਚ ਹੋਏ । ਏਹ ਵਾਰਸ ਤੋਂ ਰਤੀ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ । ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਪਰ ਹਨ ਜੰਗਨਾਮਾਂ ੧੧੬੦ ਹਿਜਰੀ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਜੇਹੜਾ # ਵਿ ਏਹਨਾਂ ਨੇ ਹੀਰ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਲਿਖਿਆ ਹੋਸੀ, ਅਪਨੇ ਬੁਢੇਪ ਜੋ ਹੀਰ ਪਛਲੇੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਚ ਲਿਖਨ ਦਾ ਸੰਨ ਦਿੰਦੇ " ਹੀਰ ਦੇ ਕਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਬੈਂਤ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਹੈ । ਇਸ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਕੋਈ ਕਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਜਿਸ ਵਿਚ ਬੈਂਤ -੧੨