ਇੱਕ ਇੱਕ ਬੈਂਤ ਜੋ ਦਾਖਲ ਕੀਤਾ ਅੰਦਰ ਏਸ਼ ਰਸਾਲੇ ਮੈਂ ਭਰ ਜਾਂਮ ਉਤੋਂ ਉਤੀ ਪੀਤੇ ਲੋਹੁ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾਲੇ ॥ ਸ਼ਾਇਰ ਹੋਵਨ ਹੱਸਨ ਖੇਡਨ ਪੀਵਾਂ ਜੇਹਰ ਪਿਆਲਾ। ਬੇ ਬਿਫਕਰਾਂ ਨੂੰ ਚਰਬ ਨ ਵਾਲਾ ਖੰਡੂ ਖੀਰ ਨਵਾਲਾ । ਭਰ ਭਰ ਸ਼ਾਇਰ ਗੋਤੇ ਮਾਰਨ ਅੰਦਰ ਹੁ ਦਿਲਾਂ ਦੇ । ਤਾਂ ਕੱਢ ਕੱਢ ਲਾਲ ਪ੍ਰੋਵਨ ਲੜੀਆਂ ਨੂੰ ਨੂੰ ਵੇਖਨ ਮਿਲਦੇ !! ਜਾਂ ਰਲ ਸੁਘੜ ਮਜਲਸ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਸਤਾਰੇ । ਉਹ ਤਾਵ ਭਾਵਾਂ ਚਰਬ ਪਛਾਨਨ ਦੇਨ ਬਲਾਕ ਸੁਨਾਰੇ । ਹੈਂ ਨੈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰੋਏ ਚੁਨ ਚੁਨ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ । ਤਾਂ ਉਹ ਹਾਰ ਮੂਰਤਬ ਹੋਇਆ ਆਲਮਗੀਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ॥ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਕਵੀ ਜੀ ਦਾ ਕਥਨ ਠੀਕ ਹੈ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖ ਕੋਈ ਖਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ॥ ਮੁਕਬਲ ਸ਼ਾਹ ਮੁਕਬਲ ਸ਼ਾਹ ਹੋਰੀ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਇਕ ਪ੍ਰਸਿਧ ਕੇ ਹਨ । ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਏਹ ਵੀ ਮਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਰਾਜ ਵਿਚ ਹੋਏ । ਏਹ ਵਾਰਸ ਤੋਂ ਰਤੀ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ । ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਪਰ ਹਨ ਜੰਗਨਾਮਾਂ ੧੧੬੦ ਹਿਜਰੀ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਜੇਹੜਾ # ਵਿ ਏਹਨਾਂ ਨੇ ਹੀਰ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਲਿਖਿਆ ਹੋਸੀ, ਅਪਨੇ ਬੁਢੇਪ ਜੋ ਹੀਰ ਪਛਲੇੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਚ ਲਿਖਨ ਦਾ ਸੰਨ ਦਿੰਦੇ " ਹੀਰ ਦੇ ਕਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਬੈਂਤ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਹੈ । ਇਸ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਕੋਈ ਕਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਜਿਸ ਵਿਚ ਬੈਂਤ -੧੨
