ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅੰਗ ਅੰਗ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਉਸਦੀ ਸੋਭਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਰ ਉਹੀ ਮੂਰਤ ਇਕ ਮਾਨੁਖ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਾਂਦੀ ਹੈ ਓਸੇ ਤਰਾਂ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੀਰ ਇਕ ਵਿਦਵਾਨ ਲਈ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਖੁਲਾਂਦੀ ਹੈ ਅਰ ਇਕ ਅਨਪੜ ਜੱਟ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦੀ ਹਨੇਰੀ ਭੀੜੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਟੱਕਰਾਂ ਮਰ ਵਦੀ ਹੈ | ਏਹ ਬੜੇ ਸ਼ੌਕ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਏਡੇ ਵਡੇ ਕਵੀ ਦਾ ਹੋਰਨਾਂ ਕਵੀਆਂ ਵਾਂਗਰ, ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਧਰਮ ਦੇ ਮਦਾਨ ਵਿਚ ਕਈ ਵੱਡਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਕੋਈ ਜੀਵਨ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਕਵੀ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਤੇ ਜੰਡਿਆਲਾ ਸ਼ੇਰ ਖਾਂ ਦਾ ਸੀ, ਜੇਹੜਾ ਪਿੰਡ ਅਜ ਕਲ ਦਾ ਗਜਰਾਂ ਵਾਲੇ ਦੇ ਜ਼ਿਲੇ ਵਿਚ ਹੈ । ਏਹਨਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ੧੧੫੦ ਦੇ ਕਰੀਬ ੨ ਈ ਹੋਇਆ ਹੋਈ । ਏਹ ਵੀ ਗਲ ਠੀਕ ਹੈ ਕਿ ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਪੀਰ ਪਾਕਪਟਨੇ ਸ਼ਰੀਫ ਵਿਚ ਸਨ । ਕਿਉਂ ਜੋ ਓਧਰ ਜਾਂਦੇ ਈ ਏਹ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜ਼ਾਹਦ ਦੇ ਠਟੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇਕ ਜੰਟੀ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿਚ ਆ ਗਏ । ਬੱਸ · ਪਾਕ ਪਟਨੇਂ ਕੀ ਮੜੇ , ਫੇਰ ਉਹੀ fਪਿੰਡ ਏਹਨਾਂ ਦਾ ਕਾਬਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਭਾਗ ਭਰੀ ਦੇ ਬਧੇ ਓਥੇ ਰਹੋ ਭਾਗ ਭ ਵੀ ਵੀ ਏਹਨਾਂ ਤੇ ਮੋਹਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ । ਏਹ ਇਕ ਛੋ੬ ਜੇਹੀ ਮਸੀਤ ਵਿਚ ਰੈਹਨ ਲਗ . ਪਏ । ਸਯ ਦੇ ਤੇ ਹੈਨ ਈ ਸਨ, ਅਰ ਸ਼ਕਲ ਵੀ ਛੈਲ ਤੇ ਬੰਬ ਮੋਮਨਾ ਦੀ ਸੀ। ਲੋਕ ਰੋਟੀ, ਹੋਕੇ ਪਾਨੀ ਦੀ ਖਾਤਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ, ਕ ਝ ਦਿਨ ਤੇ ਜਟ ਦਾ ਇਸ਼ਕ ਛਪਿਆ ਹਿਰਾ | ਪਰ ਕਿਥੇ ? ਭਾਗ ਭਰੀ ਵੀ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਨਸ਼ਰ ਹੋਈ। ਭਾਗਭਰੀ ਦੇ ਸਾਕi ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਦੀ ਮਾਰ ਕੁਟ ਨਾਲ ਖਾਤਰ ਵੀ ਚੰਗੀ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮ ਦੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਸਭ ਝੱ ਲੀ । ਜਦ ਭਾਗਭਰੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਵੱਖ ਕੀਤਾ ਅਰੋ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੂੰ ਪੰਛੋਂ ਕਢਿਆ ਤਾਂ ਸੁਖ ਨਾਲ ਏਹ ਓਥੋਂ ਟੁਰੇ ਪਰ ਪਰੇਮ ਤੇ ਬਿਰ ਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਸੀ । ਓਸੇ ਜੋਸ਼ ਵਿਚ, ਜਦ ਪਰੇਮ ਦੀ -੧੪੫
