ਚੰਗਾ ਨਕਸ਼ਾ ਖਿੱਚਿਆ ਹੈ ਅਰ ਅਖ ਵਾਇਆ ਹੀਰ ਦੇ ਮੂੰਹਾਂ, ਦਾ ਫੋਬ ਗਿਆ | ਜਦ ਬਦੋਬਦੀ ਨਕਾਹ ਪੜਿਆ ਗਿਆ ਹੀਰ 8 ਪਾ ਖੜ ਲੈ ਟਰੇ ਤਾਂ ਰਾਂਝਾ ਮੱਝੀ ਹੱਕ ਕੇ ਯਾਰ ਦੇ ਪਿਛੇ ਆ ਪਰ ਹੀਰ ਵੀ ਯਾਰ ਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈੱਡੇ ਟੁਰਦਿਆਂ 1 ਇਕ ਪਾਸੇ ਹੋਈ ਤਾਂ ਰਾਂਝਾ ਨਾਲ ਨਾਲ ਟਰਨ ਲੱਗਾ, ਪਿਆਰ ਦੇ ਉ੩ ਲੋਨ ਲੱਗਾ, ਹੀਰ ਤਸੱਲੀ ਦੇਵੇ, ਸਮਝਾਵੇ । ਇਕ ਥਾਂ ਜੰਵ ਨੇ ਬਾਰ ਵਿਚ ਆਰਾਮ ਕੀਤਾ । ਖੇੜੇ ਤੇ ਸ਼ਕਾਰ ਟੂਰ ਦਾ ਡੇਲੀ ਰਹੀ ਅਫੱਲੀ, ਹੀਰ ਨੇ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਡਲੇ ਵਿਚ ਬੁਲਾ ਲਿੱਤਾ। " ਪੰਕਵਾਨ ਖਵਾਇਆ । ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਤੇ ਜੀ ਦੀ ਹਵਾੜ ਚ: ਜਦੇ ਖੜਿਆਂ ਵੇਖਿਆ, ਅਰ ਦੌੜੇ ਆਏ, ਤੁਹੀਰ ਨੇ ਅਪਨੇ ਦਾ ਦਾ ਹਾਰ ਤੋੜਕੇ ਮੋਤੀ ਚਾ ਖੰਡਾਏ ਅਰ ਰਾਂਝੇ ਹਰੀ ਚਣਨ ਤੋਂ ਰਾ, ਕੇ 5 ਮਕਰ ਬਨਾਇਆ, ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਹੀਰੇ ਤੇਰਾ ਈ ਕੰਮ ਸੀ । ਦੇਆ ਨੂੰ ਚਾਰ ਵਖਾਇਆ, ਅਰ ਡਲ ਵਿੱਚ ਯਾਰ ਹੰਢਾਇਆ, ਨਡ ਰ ! ਰੰਗਰ ਪੌ ਚ ਹੀਰ ਤੇ ਭੋਰੇ ਪੈ ਗਈ । ਰਾਂਝਾ ਵਿਚਾਰਾ 2 ਅਇਆ ਪਰ ਹੀਰ ਨੇ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੋਗੀ ਬਨਕੇ ਤਾ ਪਾਵੀ, ਖੇੜਿਆਂ ਦੇ ਘਰੀ ਅਲਖ ਜਗਾਵੀ: ਨੂੰ ਹਾਲ ਦੀ ਗਲ ਮੈਂ ਲਿਖ ਘੱਲਾਂ, ਤਰਤ ਹੋ ਫਕੀਰ ਤੋਂ ਆਵਈ। ਕਿਸੇ ਜੋਗੀ ਤੇ ਜਾਕੇ ਬਨੀ ਚੇਲਾ, ਸਵਾਹ %ਕ ਕਨ ਪੜਾਵਨਾਈ। ਸਭੋ ਜ਼ਾਤ ਸਵਾਤ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ, ਅਤੇ ਠੀਕ £ ਸੀਸ ਮੁਨਾਵਨਾ ਈ । ਤੂੰ " ੴਅ ਦੇਈ ਦਰਸ ਸਾਨੂੰ, ਅਸਾਂ ਵੱਤ ਨਾ ਜੀਵਦਿਅi ਉਣਨ ਤੇ ! ਰੰਗਪੁਰ ਇਆ, ਅਰ' ਭਾਸ਼ ਹੀਰੇ ਤੇਰਾ ਆਵਨਾ ਈ । ਇਹ ਤੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਪਿਛੋਂ ਦਾ ਹਾਲ ਹੈ । ਜਦ ਅਜੇ ਜੀਵ ' ਵਾਲੀ ਸੀ ਰਾਂਝੇ ਦੀਆਂ ਭਰਜਾਈਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਖਬਰ ਹੋ ਗਈ -੧੬੫
