ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/180

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਉਪਰਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਿਧ ਹੋਨ ਲਿਖਦੇ ਹਾਂ ਸਵੇਰ ਦਾ ਵੇਲਾ ਬੈਂਤ ਚਿੜ ਚੁਕਦੀ ਨਾਲ ਉਠ ਤੁਰੇ ਪਾਲੀ, ਪਈਆਂ ਦੁਧ ਦੇ ਵਿਚ ਮਧਾਣੀਆਂ ਨੀ । ਉੱਠ ਨਾਹ ਵਣੇ ਵਾਸਤੇ ਜੁਆਨ ਦੌੜੇ, ਜਾਂ ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਾਣੀਆਂ ਨੀ ! ਇਕਨਾ ਉਠਕੇ ਰਿੜਕਨਾ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਇਕ ਧੋਦੀਆ ਫਿਰਨ ਦੋਧਾਨੀਆਂ ਨੀ । ਇਕ ਉਠਕੇ ਹਥੀਂ ਤਿਆਰ ਹੋਏ, ਇਕ ਢੰਡ ਦੇ ਫਿਰਨ ਪਰਾਨੀਆਂ ਨੀ । ਘਰੀਂ ਰੰਨਾਂ ਨੇ ਚੁੱਕੀਆਂ ਝੋਤੀਆਂ ਨੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤਾਊਨਾ ਗੁਨੁ ਪਕਾਨੀਆਂ ਨੀ ॥ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦਸਦੇ ਹੋਏ ਲਿਖਦੇ ਹਨ, ਅੱਡ ਅੱਡ ਮਾਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਅਖਵਾਏ ਬਚਨ ਹਨ: ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਅਸੀਂ ਜੱਟ ਸਦਾ ਖੋਟੇ ਇਕ ਜੱਟਕਾ ਫੰਦ ਵੀ ਲਾ ਲਈਏ ॥ ਚੂਚਕ ਜੱਟ ਚੋਰ ਤੇ ਯਾਰ ਤੇ ਰਾਹ ਮਾਰਨ, ਡੰਡੀਆਂ ਮੋਹਦੇ ਤੇ ਸੰਨ ਲਾਂਵਦੇ ਨੀ । ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਏਹ ਜੱਟ ਨੀ ਸਭ ਖੋਟੇ, ਵੱਡੇ ਠੱਗ ਏਹ ਜੱਟ ਝਨਾਉਂਦੇ ਨੇ ॥ (ਰਾਂਝਾ ਡੋਗਰ ਜੱਟ ਈਮਾਨ ਨੂੰ ਵੇਚ ਖਾਂਦੇ, ਸੰਨਾਂ ਲਾਂਵਦੇ ਤੇ ਪਾੜ ਲਾਉਂਦੇ ਨੀ। ਜੇਹੇ ਆਪ ਹੋਵਨ ਤੇਹੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੇ, ਬਟੇ ਬੇਟੀਆਂ ਚੋਰੀਆਂ ਲਾਉਂਦੇ ਨੇ । ਜੇਹੜਾ ਚੋਰ ਤੇ ਰਾਹ ਜ਼ਨ ਹੋਏ ਕੋਈ, ਉਹਦੀ ਬੜੀ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨਾਉਂਦੇ ਨੀ । ਮੁੰਹ ਆਖ ਕੁੜਮਾਈਆਂ ਖੋਹ ਲੈਂਦੇ, ਦੇਖੋ ਮੌਤ ਤੇ ਰੱਬ ਭੁਲਾ ਉੱਦੇ ਨੀ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਦੋ ਦੋ ਖਸਮ ਦੇ ਦੇ ਨਾਲ ਬੇਟੀਆਂ ਵੈਰ ਕਮਾਉਂਦੇ ਨੇ ॥ (ਵਾਰਸ