ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਕਰਨੀ ਤੇ ਕਿਧਰੇ ਨੌਕਰੀ ਨੂੰ ਨਿੰਦ ਵਿਖਾਇਆ: ਬੁਰਾ ਕਸਬ ਨਾ ਨੌਕਰੀ ਜੇਡ ਕੋਈ, ਯਾਦ ਹੈ ਕ ਦੀ ਜੇਡ ਅਕਾਬਰੀ ਵੇ । ਮਣੀਂ ਜੇਡ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੋਨ ਜਰੇ, ਰਾਜ ਹਿੰਦ ਪੰਜਾਬ ਨਾਂ ਬਾਬਰੀ ਵੇ ॥ ਕਵੀ ਜੀ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਇਕ ਵਡੀ ਖੁਬੀ (ਗੁਨ) ਏਹ ਹੈ ਕਿ ਏਹਨਾਂ ਨੇ ਅੰਤਲੀ ਕਲੀ ਵਿਚ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਸਚਾਈ ਭਰ ਰਖੀ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਬੰਦ ਦਾ ਨਚੋੜ ਜਾਂ ਅ੩ਰ ਖਿਚ ਕੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਰਖ ਦਿਤਾ ਹੈ । ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ ਕਲੀਆਂ ਤਾਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਖਾਨ ਦੀ ਹਨ, ਵੰਨਗੀ ਲਈ ਵੇਖੋ ਵਾਰਸ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਦਤਾਂ ਭੈੜੀਆਂ ਨੀ, ਸਭ ਖਲਕ ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਸਦੀਆਂ ਨੀ ॥ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਏ ਜਿਨਾਂ ਦਾ ਚੰਦ ਦੇਵਰ, ਤੁਬ ਮੋਈਆਂ ਉਹ ਭਰਜਾਈਆਂ ਨ ॥ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਇਸ ਜਗ ਤੋਂ ਉਠ ਜਾਨਾ, fਲੋਂ ਕਬਰ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰੀਏ ਜੀ ! ਵਾਰਸ ਰੱਬ ਨੇ ਕੰਮ ਬਨਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਮਰ ਹੈ ਨਕਸ਼ ਪਤਾਸੜ ਤੇ ਹੋਠ ਰੰਨ ਦੇ ਜੇਡ ਨਾ ਮਰਦ ਕਰਦਾ, ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਖਬਰ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ ਏ ਦੌਲਤ ਦੀਨ ਤੇ ਧਰਮ ਈਮਾਨ ਸੱਭੇ, ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਹੈ ਨਾਲ ਕਮਾਈਆਂ ਦੇ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਜੋ ਐਬ ਨਾ ਕੱਜਦਾਏ, ਰਬ ਉਸਦਾ ਨਹੀਂ ਛਪਾਉਂਦਾ ਓਏ ॥ ਸਰਜ ਸਵਾ ਨੇਜ਼ੇ ਉਤੇ ਆਨ ਲੈਹਰੇ, ਰਾਹ ਰੋਹਨ ਗਾਹ ਸਭਗੈਹਨਗੇ ਨੀ। (ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਜਿਨਾਂ ਲਾਈਆਂ ਨੀ, ਸੋਈ ਜਾਨਦੇ ਯਾਰੀਆਂ ਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ 1 ਜੇਹਾ ਬੀਜੀਏ ਵਾਰਸਾ ਵੱਢ ਲਈਏ, ਹੋਰ ਵਿਚ ਹਦੀਸ ਦੇ ਆਇਆ ਈ । ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਜਿਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਲੱਗਾ, ਦੀਨ ਦੁਨੀ ਦੇ ਕੰਮ ਥੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ॥ ਵਾਰਸ -੧੮੪
