ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਦਰਦ ਮੰਦਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦਾ ਹੁ, ਭਰ ਭਰ ਚੁਲੀਆਂ ਪੈਂਦੀ । ਤਨ ਦੀ ਚਿਖਾ ਬਨਾਵੇ ਦੀਪਕ, ਤਾਂ ਆ ਜਲਨ ਪਰਵਾਨੇ 15 ਭਾਂਬੜ ਹੋਰ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦਿਸਦੇ ਪਰ ਓਸ ਪਡੰਗ ਦੀਵਾਨੇ ਅਪਨਾ ਆਪ ਬਨਾਵੇ ਕਲੇ, ਸੋ ਕਰੇ ਕਬਾਬ ਬਿਗਾਨੇ !! ਹਾਸ਼ਮ ਰਹੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਦਿਲ ਵਿਚ, ਹੋਰ ਜਾਦ ਸਹਰ ਬਹਾਨੇ 11 ਦੂਰ ਨਿਕਾਬ ਕੀਤਾ ਦਿਲਬਰ ਨੇ, ਅਤੇ ਚਮਕੀ ਤੇ ਮਿਆਨੋਂ 11 ਯਾਂ ਉਹ ਬਰੂਕ ਅਬਰ ਤੋਂ ਨਿਕਲੀ, ਯਾ ਹੁਰ ਡਿੱਗੀ ਅਸਮਾਨੋ ॥ ਹਾਸ਼ਮ” ਰੇ ਰੰਗ ਨਹੀਂ ਮੇਰਾ ਕਤਨੇ ਦਾ, ਜੋਰੀ ਬੰਨਕੇ ਭਰੇ ਨਾ ਘੜ ਮਾਏ । ਪੀੜਾ ਪੀੜ ਕੇ ਰੱਤ ਨਪੀੜ ਲਈਆ, ਬੈਠਾਂ ਵਿਚ ਸਈਆਂ ਕੇਹੜੀ ਸਤ ਮਾਏ । ਚਰਖਾ ਵੇਖਕੇ ਰੰਗ ਕੁਰੰਗ ਹੋਇਆ, ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਜੁਸੇ ਰੱਤੀ ਰੱਤ ਮਾਏ । ਅਤੇ ਇਸ਼ਕ ਹੁਸੈਨ ਸੁਮਤ ਸਮਝੇ, ਮਤੀ ਦੇਦੀਆਂ ਦੀ ਮਾਰੀ ਮੱਤ ਮਾਏ 1 ਹੁਸੈਨ
- * * * * * ਲਕੜੀ ਹੋਵਾਂ ਬਲ ਬੁਝਾ ਲਨ ਹੋਵਾਂ ਗਲ ਜਾਂ । ਤੇਰੀ ਜੱਮਨ ਰਾਤ ਤੋਂ ਸਾਂਈਆਂ ਬਲ ਬਲ ਜਾਂ ॥
“ਮੁਕਬਲ ਫੋਰ-ਚਸ਼ਮ ਸਿਆਹ ਵਿਚ ਰਮਜ਼ਾਂ ਕਾਤਲ ਖੋਲਨ ਜ਼ਖਮ ਨਿਹਾਨੀ ॥ ਚਮਕ ਸਤਾਰੇ ਅਨਵਰ ਵਾਂਗੂ ਝਾਤ ਘੱਤੇ ਜਗ ਫਾਨੀ । ਬੀਨੀ ਨੇਜ਼ਾ ਨਰ ਉ ਛਾਲਾਂ ਵੇਖ ਨਜ਼ਰ ਜਲ ਜਾਂਦੀ ! ਦੋ ਅਬਰੁ ਪੈਵਸਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹ ਬ ਤੋਂ ਝੜਦੀ ਚਾਂਦੀ । -੧੭
