ਹੋਰ ਕਵੀ ਨੇ ਅਜ ਕਲ ਬਨਾ ਵਾਰਸ ਦਾ ਨਾਮ ਦਾਖਲ ਕਰ ਪਬਲਕ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਹੈ । ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੇ, ਵਾਰ ਸ ਦੀ ਹ ਓਸਨੂੰ ਦੁਆ ਦਏਗੀ ਪਰ ਏਨੀਂ ਗੱਲ ਅਸੀਂ ਵੀ ਆਖਨੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਸੋਹਣੀ ਦੇ ਲਿਖਨ ਵਾਲੇ ਕਵੀ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਚੰਗੀ ਕੀਤੀ ਅਰ "ਸ਼ ਅਰ’ ਚੰਗੇ ਲਿਖੇ ਸ, ਪਰ ਵਾਰਸ ਦਾ ਸੋਜ਼ ਤੇ ਰਸ ਹੈ ਨਹੀਂ, ਫਜ਼ਲ ਦੇ ਰੰਗ ਦੀ ਨਕਲ ਹੈ । ਇਕ ਤਰਾਂ ਦੇ ਕਿੱਸਿਆਂ ਦਾ ਛਪਨਾ ਜਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਕਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਘਾਟਾ ਹੋਣਾ ਤਦ ਤੀਕ ਬੰਦ ਨਾਂ ਹੋਸੀ ਜਦ ਤਕ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਇਕ ਜ਼ਬਰ ਦਸਤ ਤੇ ਪੱਕੀ ਕਮੇਟੀ ਅਪਨੀ ਲਿਟ੍ਰੇਚਰ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਰੱਖਨ ਤੇ ਹਫਾਜ਼ਤ ਕਰਨ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮਾ ਨਾਂ ਉਠਾਏ, ਜੇ ਏਹੀ ਹਾਲ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਥੋੜੇ ਚਿਰਾਂ ਤਕ ਕਿਸੇ ਕਵੀ ਦੀ ਸੱਧ ਰਚਨਾਂ ਦਾ ਮਿਲਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਏਗਾ। ਵੱਡੀ ਹੀਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇਕ ਮੇਰਾਜ ਨਾਮਾ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਬਨਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ । ਏਹ ਕਾਫੀਆਂ ਵਿਚ ਹੈ । ਲਫਜ਼ ਫਾਰ ਸੀ ਰ ਵਰਤੇ ਹੈਨ । ਠੇਠ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਰੰਗ ਜੋ ਹੀਰ ਵਿਚ ਹੈ ਇਸ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਅ ਰ ਬੱਲੇ ਦੀ ਕਾਫੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਵਨ ਖਲਅ3 ਪਾਇਆ ਤੂੰ ਲੌ ਲਾਕ, ਪੈਗੰਬਰ ਸਨ ਵਿਚ ਖਾਕੀ । ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ, ਤੂੰ ਮਹਬੂਬ ਗੁਫਾਰੀ ਦਾ॥ ਤੂੰ ਬਖਸ਼ਸ਼ ਦਾ ਬੇ ਹਰ ਸਮੰਦਰ, ਹੈ ਹਜਾਬ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਅੰਦਰ । ਗੈਸ ਕੁਤਬ ਤੇ ਪੀਰ ਪੈਗੰਬਰ, ਤੋਂ ਸੰਗ ਪਾਰ ਉਤਾਰੀ ਦਾ ॥ ਜਿਤ ਵਲ ਜਾ ਮਿਲੇ ਨਾ ਕੋਈ, ਵਾਹ ਰ ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਨਾ ਕਈ । ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੈਨੂੰ ਭਾਰ ਹੋਈ, ਵਾਂਗ ਸੱਗੀ ਦਰਕਾਰੀ ਦਾ ॥ ਗਲੀਆਂ ਦੇ fਚ ਫਿਰੋ ਅ ਰ ਬੇਲਾ, ਚਲਣ ਦਾ ਕਰ ਫਿਕਰ -੧੯੫
