ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/21

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

s, ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਸਭ ਭਾ ਜਾਂ ਮਹੱਜ਼ ਬ ਕਵਤਾ ਦਾ ਕੁਦਰਤੀ ਤੇ | ਬਨਾਉਟੀ ਰੰਗ, ਨੰਗੀ : ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਬੁਰੀ ਨਾ ਲੱਗੇ । ਪਦਾਂ ਦੀ " ਚੋਣ ਕਵਿਤਾ ਲਈ ਇਕ ਕਪੜਿਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਤੇ ਕੱਜੀ ਕਵਿਤਾ a । ਨਿਖਆਲ ਤੇ ਸੋਚ ਇਕ ਨੰਗੀ ਕਵਿਤਾ ਹੈ । ਜੀਕਨ ਇਕ ਮਸੀਂ ਵਰ ਨੰਗੀ ਤਸਵੀਰ ਖਿਚ ਅੰਗ ਅੰਗ ਨੂੰ ਅਨਾਟੋਮੀ (Anatomy) ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਵਖਾਏ ਤੇ ਉਸਦੀ ਕਾctਗ ਦੀ ਤਾਂ ਹੱਦ ਹੋ ਗਈ, ਪਰ ਉਹ ਨੰਗੀ ਤਸਵੀਰ ਸਸੈਣੀ ਤੇ ਚੰਗਾ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ । ਹਾਂ ਦੁਜੇ ਕਾਰੀਗਰ ਜ਼ਰੂਰ ਉਸ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਖੁਬ ਹੋਨਰੀ ਅਰ ਕਰਤਾ ਦੀ ਮੇਹਨਤ ਨੂੰ ਸਲਾਹੁਣਗੇ । ਪਰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇਹ ਤਸਵੀਰ ਕੁਝ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਉਸ ਮੁਸੀਂ ਵਰ ਦੀ ਕਾਰੀਗਰੀ ਵਲ ਨਹੀਂ ਜਾਨਾ ਪਰ ਤਸਵੀਰ ਦੇ ਨੰਗੇਜ ਵਲ ਉਨਾਂ ਦਾ ਮਨ ਖਿਚਿਆ ਜਾਏਗਾ ਅਰ ਵਿਸ਼ਾ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ। ਏਸ ਕਰਕੇ ਨੰਗੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਗੰਦਾ' ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਜਦ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਅਜੇਹੇ ਖਿਆਲ ਤੇ ਪਦ ਵਰਤ ਦੇਈਏ ਜੋ ਕਈ ਵਾਰੀ ਅਸੀਂ ਗੁੱਸੇ, ਲੜਾਈ, ਭੋਗ ਆਦਿ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਰਤਦੇ ਹਾਂ । ਉਹ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਹੋਨ ਕਰਕੇ ਦੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਸੀਏਸੇ ਤਰਾਂ ਜੇ ਜਗਲ ਵਿਚ ਗਏ ਅ ਰ ਵੱਟੇ ਤੇ ਮੁੱਖ ਵੇਖਕੇ ਐਵੇਂ ਭਿਆ ਨਕ ਜਹੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਲਿਖ ਦਿਤਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਅਸਰ ਸੁਨਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਹੋਇਆ, ਏਹ ਵੀ ਨੰਗੀ ਕਵਿਤਾ ਹੀ ਰਹੀ । ਬਸ ਇਸ ਤੋਂ ਇਹ ਗੱਲ ਸਿੱਧ ਹੋਈ, ਜੋ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਪਦਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਅਰ ਅਲੰਕਾਰ ਦੇ ਕਝਕ ਬਸਤਰ ਗੇਹਨੇ ਲੋੜ ਏ, ਐ ਤੇ ਵੀ ਨਾ ਹੋਨ ਕਿ ਉਨਾਂ ਦੇ ਭਾਰ ਹੇਠ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਅਸਲੀ ਸਰਤ ਦਬ) ਜਾਏ । ਜੀਕਨ ਮਾਂਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਵੋਹਟੀ ਨੂੰ ਦਰਿਆਈ ਦੇ ਕਪੜੇ ਕਨਾਰੀ ਨਾਲ ਲੱਦੇ ਪਵਾ, ਅਰ ਸੋਨੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਭਾਰੇ ੨ -੧੯