ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/221

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਤਰਫੋਨ ਲੜਨ ਹੱਬ ਕਰ ਖੰਜਰ ॥ ਰੁਖ ਸਾਰ ਉਤੋਂ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਦਕ ! ਗੁਲਕਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਬਹਾਰ ਸਦਕ | ਯਲਗਾਰ ਤੇ ਮਸ਼ਕ ਅੰਬਾਰ ਸਦਕ, ਹਮ ਖਾਲੇ ਸਿਆਹ ਦਮ ਬਰਦਰ । ਨੱਕ ਨੱਥ ਵਖੋ ਬੋਲਾ ਬੈਨਰ, ਬੰਦ ਬੰਦ ਥੀਏ ਜ਼ਿਚ ਹਰ ਹਰ । ਅ ਬਵੇ ਗਮਜ਼ੇ ਭਰੇ ਜ਼ੋਰ ਕਹਰ, ਵਾਹ ਮਰਕ ਮੁਲਕ ਲਬ ਸ਼ੀਰ ਸ਼ਕਰ ! ਬਾਂਹ ਲੋਡ ਡੇਖੋ ਧਜ ਟੋਰ ਖੋ । ਵਾਹ ਪਤਲੀ ਕਮਰ ਬਾ ਜ਼ੋਰ ਡੇਖੋ। ਲਸ਼ਕਰ ਸੰਗਰ ਦਾ ਹੋਰ ਡੇਖੋ । ਕਮ ਕਮ ਕਰ ਘਨ ਘਨ ਨੇਵਟ ॥ ਚਲ ਗੈਰ ਕਨੋਂ ਕਰ ਸਾਫ ਅੱਖਨ, ਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਕਰੋ ਨਿਤ ਨੇ ਦਰਸਨ । ਹੈ ਮੈਹਚ ਜਦ ਨਾ ਸ਼ੇਅਰ ਕ ਹੱਨ, ਏਹਾ ਘਾਥ ਡਸੀ ਵਾ ਵਾਹ ਰਾਬਰ ਕਵੀ ਜੀ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਬੜੀ ਸੁੰਦਰ ਅ ਰ ਰਸਦਾਇਕ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਉਚ ਕਵੀਆਂ ਨਾਲ ਟਾਕਰਾਂ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਅਰ ਮੁਲਤਾਨੀ ਵਿੱਚ ਤੇ ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦਾ ਕੋਈ ਈ ਕਵੀ ਹੋਸੀ ॥ ਮੀਆਂ ਬਖਸ਼ ਏਹ ਕ ਵੀ ਵੀ ਮੁਲਤਾਨ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਵੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਹਨ । -੨੨੧