ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/223

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਬ ਲਾ ਕੁਫਰ ਗਲ ਪਾਕੇ ਤਾਰਕ ਹੋਏ ਈਮਾਨੋ । ਤੋਂ ਸ ਹ ਤੋੜ ਵੜੇ ਤਿੰਨਾ ਨੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਬੇਦ ਗਿਆਨੋ । !ਰ ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਜਾ ਨਹੀਂ ਜੇਹੜੇ ਵਪ ਖੜੇ ਇਮਕਾਨੋ ॥ ਬਖਸ਼ ਈਮਾਨ ਤੌਂ ਖਬਰ ਨਾ ਕਾਈ ਇਸ਼ਕ ਆਇਆ ਹੋਰ ਮਕਾਨੋ : ਸੋਹਣੇ ਮੁਖ ਮਾਹਤਾਬ ਉਤੋਂ ਘੁੰਡ ਖੋਲ ਤਾਂ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਾਂ । ਮੈ ਤੇ ਇਜਜ਼ ਨਿਆਜ਼ ਤੇ ਅਰਜ਼ ਭਾਵਨ ਚੋਲ ਤਾਂ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਾਂ ਮੈ ਡੇ ਹਾਲ ਬੇਹਾਲ ਤੇ ਮੇਹਰ ਸੇਤੀ ਮੁੰਹੋਂ ਬੋਲ ਤੇi ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਾਂ। ਮੈਂਡੇ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਸਾਮਨੇ ਲਕ ਚੋਲ ਕ ਕ ਰ ਜੋਲ ਤਾਂ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨਕ ਰ। ਆਪੋ ਆਪ ਸਹੀ ਕਰ ਜਾਨੋ ਤੁਮ ਗੰਗਾਤਮ ਬਤ ਅਲਾਹ । ਬੇਦ ਗਿਆਨ ਤੁਮਾਰੇ ਅੰਦਰ ਤੁਮ ਹੋ ਖਾਸ ਕਲਾਮ ਅਲਾਹ । ਕਿ ਬਨ ਕਹੂੰ ਓਕਾਰ ਕਉ ਯਾ ਕਹੈ ਅਲੈਕ ਸਲਾਤੁ ਅਲਾਹ ॥ ਬਖਸ਼ ਨੂੰ ਹਰਨੰਦ ਗੁਰੂ ਖੁਦ ਕਹੂੰ ਬਫੀ ਨਬੀ ਅਲਾਹ ॥ ਸਾਰਾ ਸੁਫ਼ੀਆਂ ਦਾ ਰੰਗ ਹੈ, ਕ ਵੀ ਜੀ ਨੂੰ ਸੂਫੀਆਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਸੀ, ਤਾਂ ਹੀ ਬੁਲੇ ਵਾਂਗੂ ਖੁਲੇ ਬੋਲਦੇ ਹਨ ॥ ਕਾਫ਼ੀਆਂ - ਟੋਕ:- ਜੋਗੀ ਡੇਖ ਕਿਵੇਂ ਉਠ ਆਂਦਾ ਮੱਈਆii ਮਿਠੜੇ ਮਿਠੜੇ : ਬੈਨ ਵਜਾਵੇ ਠਮਕ ਠੁਮਕ ਠਮ ਦਾ ਸੱਈਆ । ਇਸ ਜੋਗੀ ਦੇ ਨਾਜ਼ ਅਵਲੜੇ ਮੁਸਕ ਮੁਸਕ ਮੁਸਕ ਦਾ ਸੱਈਆਂ | ਮਦਵੇ ਮੁਦਵੇ ਨੈਨ ਬਨਾਕੇ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਮਨ ਦਾ ਸੱਈਆਂ । ਜੋਗੀ ਦਾ ਸੱਈਆਂ । ਮੈਂ ਘਰ ਮਲ ਨਾਂ ਆਂਦਾ ਜੇ ਨਾਗ ਬਿਰਹੋ ਇਸ ਜੋਗੀ ਦੀ ਦਰਦ ਵੰਬਾਨੀ ਗਲ ਗਿਆ ਮਾਸ ਹੱਡਾਂ ਦਾ ਸੱਈਅi । ਆ ਜੋਗੀ ਬਾਲਾ ਹਰ ਦਮ ਵੇਬਾਝ ਤੇਰੇ ਜਿਉੜਾ ਮਾਂ ਦਾ ਸੱਈਆਂ , , ਹਨ :ਗੀ ਕੋ ਮੈਂ ਸੰਝਾ ਰਾਂਝਨ ਚਾਕ ਤਾ ..੨੨ ੩ •