ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਖੁਲ੍ਹੇ ਘੁੰਡ.pdf/126

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਸਿਖ ਦੇ ਸਿਦਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਤਮ-ਮਾਸ ਨਾਲ ਪਾਲਦਾ,
ਤਾਂ ਸਿਦਕ ਆਉਂਦਾ !!
… … …
… … …
ਸੁਹਣੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇਖ ਸਿਖ ਭੁੱਲਦਾ,
ਕਰਮਾਤ ਸਾਰੀ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਦਮਬਦਮ ਮਿਹਰ ਸਾਰੀ
ਮਿਹਰਾਂਵਾਲੀ ਸੇਵਾ ਸਾਰੀ, ਇਕ ਪਲਕ ਵਿੱਚ
ਭੁੱਲਦਾ !
ਨੱਸਦਾ ਮੁੜ ਮਾਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਵੱਲ,
ਮੁੜ, ਮੁੜ ਭੁੱਲਦਾ, ਲੋਚਦਾ ਸੁੰਦਰ ਅੰਗਨੀਆਂ, ਸੁਫਨੇ
ਲੈਂਦਾ ਓਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੰਨ ਮੂੰਹਾਂ ਦੇ,
ਗੁਰੂ ਲੱਖ ਤਰਕੀਬ ਕਰਦਾ,
ਅੱਗੂੰ, ਪਿਛੂੰ, ਛੁਪ, ਛੁਪ, ਮਾਯਾ ਦੀ ਖਿਚਾਂ ਦੇ ਧਾਗੇ
ਕੱਟਦਾ, ਭੁਲੇਖਾ ਤੋੜਦਾ, ਭੁੱਲਾਂ ਮੋੜਦਾ, ਮਾਰ
ਮਾਰ ਤੀਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ । ਮਾਇਆ-ਸੁਹਣੱਪ ਤੋੜਦਾ,
ਰੂਹ ਸਿਖ ਦਾ ਫਿਰ ਮੁਹਾਰਾਂ ਮੋੜਦਾ, ਖਾ, ਖਾ ਮਾਯੂਸੀਆਂ,
ਗੁਰੂ ਲੱਖ ਵੇਰੀ ਇਉਂ ਚਿੱਕੜ ਫਸੇ ਨੂੰ ਕੱਢਦਾ, ਧੋਂਦਾ
ਭਰੇ ਅੰਗ ਸਾਰੇ, ਮਾਂ ਵਾਂਗ,
ਉੱਚਾ ਕਰਦਾ ਛਿਪਕੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਤੇ ਸਿਖ ਸਿਰ ਚੱਕਦਾ
ਵਾਂਗ ਉੱਚੀ ਬਰਫ ਦੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ,
ਤੇ ਗੁਰੂ ਕਿਰਨ-ਫੁਹਾਰ ਸੁੱਟਦਾ, ਸੋਨਾ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ
ਪਾਣੀ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨਵੇਂ-ਕੰਙਣੇ ਵਾਲੇ ਦੇ ਸਿਰ
ਛੱਤਰ ਰਖਦਾ,

੧੨੨