ਪੰਨਾ:ਖੁਲ੍ਹੇ ਘੁੰਡ.pdf/39

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਪਰ ਛੱਡਦੇ, ਛੱਡੀ ਬੈਠੇ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਧਰਮ ਸਬ ਚੋਰੀ
ਚੋਰੀਆਂ !!
ਇਕ ਕੂੜ-ਵਹਮ ਵਿਚ ਫਸੇ ਨਿਕਲ ਨ ਸੱਕਦੇ,
ਸੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਾਸੂੰ ਕਦਾਈਂ ਦਾ ਉੱਡਿਆ,
ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਬਤਾਲੀ ਸਾਲ ਬਾਹਦ ਵੀ ਨਾ-ਵਹਮ ਥੀਂ ਨ
ਨਿਕਲ ਸਕਦਾ,
ਕੋਈ ਬੁਲਾਏ ਮੈਨੂੰ ਕੰਨ ਵਾਂਗ ਘੋੜੀ ਘੋੜੇ ਦੇ ਖੜੇ ਕਰ
ਸੁਣਦਾ,
ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ, ਹਿਣਕਦਾ ਖੋੱਤਾ,
ਪਰ ਅਫਸੋਸ ਇੰਨਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਘੋੜੀ ਘੋੜੇ ਜਿੰਨੀ ਵੀ
ਅਕਲ ਨਹੀਂ ਆਈ ਹਾਲੀਂ ਤੱਕ,
ਓਹ ਤਾਂ ਬੋਲਦੇ ਜਦ ਮਾਲਕ ਸੀਟੀ ਮਾਰਦਾ,
ਓਹ ਹਿਨਹਿਨਾਂਦੇ ਜਦ ਸਾਈਂ ਕਦੀ ਦਿੱਸਦਾ,
ਤੇ ਮੈਂ ਹਾਲੀਂ ਖੋਤੇ ਦਾ ਖੋਤਾ, ਕੋਈ ਪਰਖ ਨਾਂਹ,
ਸਿੰਞਾਣ ਨਾਂਹ !!
… … …
… … …
ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ ਠੱਗ ਲੈ ਜਾਣਾ,
ਰੱਬ ਦੇ ਬੁੱਤਖਾਨੇ ਥੀਂ ਕੱਢ ਕਿਸੀ ਗੁਫਾ ਜਿਹੀ
ਵਿਚ ਵਾੜਨਾ,
ਇਹ ਗੁਮਾਂਦਾ ਰਾਹ ਮੇਰੇ ਅਸਲੀ ਮੇਰੇ ਵਤਨ ਦਾ,
ਲੋਕੀ ਭੁੱਲੇ ਫਿਰ ਟੋਲਦੇ ਸਦੀਆਂ, ਰਾਹ ਨ ਲੱਭਦਾ,
ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੇ ਦੇਸ ਦਾ,

੩੫