ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਮੁੜ ਵਜਾਏ 'ਆਸਾ' ਮੁੜ ਮੁੜ ਵੱਜੇ 'ਸੋਹਣੀ',
… … …
… … …
ਮੈਂ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਬ੍ਰਸ਼ ਆਪ ਫੜਦਾ, ਰੰਗ ਮੈੰ ਘੋਲਦਾ,
ਮੇਲਦਾ,
ਅਸਲ ਚਿਤ੍ਰ ਓਹ ਜਿਹੜਾ ਪਰੀਤਮ ਜੀ ਆਏ ਖਿੱਚਕੇ
ਗਏ ਹੁਣੇ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰ ਆਖੇ ਮੈਂ ਖਿੱਚਿਆ ।
… … …
ਕਿਰਤ-ਓਨਰ ਆਖਦਾ-
ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਕੁਛ ਨਹੀਂ,
… … …
… … …
ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਦੀ ਸ੍ਵੈਤੰਤ੍ਰਤਾ,
ਆਜ਼ਾਦੀ ਮੇਰੀ ਪੂਰਾ ਭਰਿਆ ਰਸ ਹੈ ਜੇਹੜਾ ਗੁਰੂ
ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਚਖਾਉਂਦਾ,
ਆਜ਼ਾਦੀ ਮੇਰੀ ਖੁੱਸੇ,
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਟੁੱਟਦੇ,
ਅੰਗ ਮੁੜ ਮੁੜ ਜਾਂਦੇ,
ਗੁਰੂ ਫਰਮਾਉਂਦਾ,
… … …
… … …
ਓਹ ਫੁੱਲ ਭਾਵੇਂ ਡੰਡੀ-ਜਕੜਿਆ,
੭੩
