ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਮੈਂ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਅਪੜਾਵਾਂ
ਜੰਡੀ ਆਲਾ ਖੇਤ ਭੁੱਲ ਗੀ
ਮੈਂ ਰੋਂਦੀ ਘਰ ਨੂੰ ਆਵਾਂ
ਆਉਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਦਿਨ ਢਲ ਜਾਂਦਾ
ਮੁੜ ਆਉਂਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਕੋਇਲਾਂ ਬੋਲਦੀਆਂ-
ਕਦੇ ਬੋਲ ਚੰਦਰਿਆ ਕਾਵਾਂ
362
ਅੱਡੀ ਮੇਰੀ ਕੌਲ ਕਨਚ ਦੀ
ਗੂਠੇ ਤੇ ਬਰਨਾਮਾ
ਮੈਂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਚਿੱਠੀਆਂ ਪਾਵਾਂ
ਤੂੰ ਮੁੜ ਮੁੰਡਿਆ ਅਣਜਾਣਾ
ਐਸ ਪਟੋਲੇ ਨੇ-
ਨਾਲ ਸਤੀ ਹੋ ਜਾਣਾ
363
ਜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਤੈਂ ਨੌਕਰ ਹੋਣਾ
ਹੋ ਜੀਂਂ ਬਾਗ ਦਾ ਮਾਲੀ
ਬੂਟੇ ਬੂਟੇ ਪਾਣੀ ਦੇਈਂ
ਕੋਈ ਨਾ ਛੱਡੀਂਂ ਖਾਲੀ
ਰੂਪ ਕੁਆਰੀ ਦਾ-
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਦੇ ਦੀ ਲਾਲੀ
364
ਸੁਣ ਵੇ ਫਰੰਗੀਆ ਸਧਰਾਂ ਮੇਰੀਆਂ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਆਖ ਸੁਣਾਵਾਂ
ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਮੇਰੇ ਸੂਰਮੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ
ਧਾ ਗਲਵੱਕੜੀ ਪਾਵਾਂ
ਖੰਡ ਮੱਖਣਾਂ ਦੇ ਪਲੇ ਮਾਹੀ ਨੂੰ
ਕਦੀ ਨਾ ਰਫਲ ਫੜਾਵਾਂ
ਫਰੰਗੀਆ ਤਰਸ ਕਰੀਂ-
ਤੇਰਾ ਜਸ ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ ਗਾਵਾਂ
365
ਮਾਹੀ ਮੇਰੇ ਦਾ ਪੱਕਿਆ ਬਾਜਰਾ
ਤੁਰ ਪਈ ਗੋਪੀਆ ਫੜ ਕੇ
ਖੇਤ 'ਚ ਜਾ ਕੇ ਹੂਕਰ ਮਾਰੀ
ਸਿਖਰ ਮਨ੍ਹੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ
121
