ਪੰਨਾ:ਗੁਰਮਤ ਪਰਮਾਣ.pdf/122

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

( ੧੨੨ ) ੧੩. ਆਂਖਨ ਭੀਤਰ ਤੇਲ ਕੋ ਡਾਰ ਸੁ ਲੋਗਨ ਨੀਰ ਬਹਾਯ ਦਿਖਾਵੈ ॥ ਜੋ ਧਨਵਾਨ ਲਖੈ ਨਿਜ ਸੇਵਕ ਤਾਹਿ ਪਰੋਸ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਮਾਵੈ । ਜੋ ਧਨ ਹੀਨ ਲਖੈ ਤਿਹ ਦੇਤ ਨਾ ਮਾਨ ਜਾਤ .ਮੁ ਨ ਦਿਖਾਵੈ । ਲੂਟਤ ਹੈ ਪਸ਼ੁ ਲੋਗਨ ਕੋ ਕਬਹੁ ਨ ਪਰਮੇਸਰ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ । (੩੩ ਸਵਯੇ ਪਾ: ੧) ੧੪. ਜੇ ਜੇ ਵੇਖ ਸੁ ਤੁਨ ਮੈ ਧਾਰੇ ॥ ਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਜਨ ਕਛੁ ਕੈ ਨ ਬਿਚਾਰੈ । ਸਮਝ ਲੇਹੁ ਸਭ ਜ ਮਨ ਮਾਹੀ । ਡਿੰਭਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸਰ ਨਾਹੀ । ਜੇ ਜੇ ਕਰਮ ਕਰ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਹੀ । ਤਿਨ ਪੁਭ ਲਗਨ ਮੋ ਗਤਿ ਨਾਹੀ। ਜੀਵਤ ਚਲਤ ਜਗਤ ਕੇ ਕਾਜ਼ਾ} ਸੁਆਂਗ ਦੇਖ ਕਰ ਪੂਜਤ ਰਾਜਾ। ਸੁਆਂਗਨ ਮੈਂ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਨਾਹੀਂ। ਖੋਜ ਫਿਰੇ ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਕਾਹੀ । ਅਪਨੋ ਮਨ ਕਰ ਮੋ ਜਿਹ' ਆਨਾ । ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੋ ਤਿਨੀ ਪਛਾਨਾ ॥ (ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਪੈr: ੧੦} ੧੫, 'ਆਂਖ ਮੂੰਦ ਕੋਊ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਵੈ ॥