ਪੰਨਾ:ਗੁਰਮਤ ਪਰਮਾਣ.pdf/124

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੧੨੪} ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਰੇ ਮਨਾ ਦੁਰਲਭ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ

॥ ੧. ਫਿਰਤ ਫਿਰਤ ਬਹੁਤੇ ਜੁਗ ਹਾਰਿਓ

ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਲਈ । ਨਾਨਕ ਕਹਤ ਮਿਲਨ ਕੀ

ਬਰੀਆ ਸਿਮਰਤ ਕਹਾ ਨਹੀਂ ।

(ਸੋਰਠ ਮ: ੯} ਬਹੁਤੁ ਜਨਮ ਭਰਮਤ ਹੈ ਹਾਰਿਓ ਅਸਥਿਰ ਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ । ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਪਾਇ ਪਦ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨਾਨਕ ਬਾਤ ਬਤਾਈ । (ਸੋਰਠ ਮ:੯) ੩. ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੋਨਿ ਸਬਾਈ ਮਾਣਸ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ( ਇਸੁ ਪਉੜੀ ਤੇ ਜੋ ਨਰ ਚੂਕੇ , ਸੋ ਆਇ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ। (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੫) ਸਭ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਸੀਰ ਹਰਿ ਕੀਆ ਵਿਚ ਦੇਹੀ ਮਾਨੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ । (ਸੂਹੀ ਮ: ੪)