ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਗੁਰਮਤ ਪਰਮਾਣ.pdf/132

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੧੩੨)

ਕਾਚਾ ਧਨੁ ਫੁਨਿ ਆਵੈ ਜਾਇ।

(ਧਨਾਸਰੀ ਮ: ੩)


੫.ਰਾਤਿ ਕਾਰਣਿ ਧਨੁ ਸੰਚੀਐ ਭਲਕੇ ਚਲਣੁ ਹੋਇ।
ਨਾਨਕ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵਾ ਹੋਇ।

(ਸੂਹੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮ: ੨)


੬.ਕਰਿ ਕਰਿ ਪਾਪ ਦਰਬੁ ਕੀਆ ਵਰਤਣ ਕੈ ਤਾਈ।
ਮਾਟੀ ਸਿਉ ਮਾਟੀ ਰਲੀ ਨਾਗਾ ਉਠਿ ਜਾਈ।

(ਬਿਲਾਵਲ ਮ: ੫)


੭.ਭੂਪਤਿ ਹੋਇਕੈ ਰਾਜੁ ਕਮਾਇਆ।
ਕਰਿ ਕਰਿ ਅਨਰਥ ਵਿਹਾਝੀ ਮਾਇਆ।
ਸੰਚਤ ਸੰਚਤ ਥੈਲੀ ਕੀਨੀ।
ਪ੍ਰਭ ਉਸਤੇ ਡਾਰਿਅਵਰ ਕਉਦੀਨੀ।

(ਆਸਾ ਮ: ੫)


੮.ਸਿੰਚਹਿ ਦਰਬੁ ਦੇਹ ਦੁਖੁ ਲੋਗ।
ਤੇਰੈ ਕਾਜਿ ਨ ਅਵਰਾ ਜੋਗੁ।
ਕਰਿ ਅਹੰਕਾਰੁ ਹੋਇ ਵਰਤਹਿ ਅੰਧ।
ਜਮ ਕੀ ਜੇਵੜੀ ਤੂ ਆਗੈ ਬੰਧ॥੧॥
ਛਾਡਿ ਵਡਾਣੀ ਤਾਂਤਿ ਮੂੜੇ। ਈਹਾ ਬਸਨਾ ਰਾਤਿ ਮੂੜੇ
ਮਾਇਆ ਕੇ ਮਾਤੇ ਤੈ ਉਠਿ ਚਲਨਾ।
ਰਾਚਿ ਰਹਿਓ ਤ ਸੰਗਿ ਸੁਪਨਾ।

(ਰਾਮਕਲੀ ਮ: ੫)